παζάρι

Ξυπνάς απ' τα άγρια χαράματα αν και πάνε δυο μήνες που είσαι άνεργος.
Να δεις που κάποιου είδους διαστροφή είναι αυτό αλλά δεν είμαι και ειδικός σ' αυτά τα θέματα.
Οι φίλοι μου ως ποιο "ειδικοί" το λένε νεύρωση.

(..Παραλίγο να τους πιστέψω,αφού ακόμα και το ξυπνητήρι
χτυπάει κανονικά λες και πρέπει να πάω για δουλειά.)

Το πρωινό όπως και να το κάνουμε είναι ποιο δημιουργικό:Καναπές,γραφείο,καφέδες,τσιγάρα..0 ενοχλήσεις!Ραδιοφωνάκι για παρέα και η οθόνη...φιλική.

Αυτό που με σώνει είναι ότι βλέπω χιλιάδες άλλους συνανθρώπους
να κινητοποιούνται σε δράσεις αλληλεγγύης και συμπαράστασης στο ποιο αδύναμο,στο ποιο τσακισμένο κομμάτι της κοινωνίας.

Αυτό που με χαροποιεί είναι ότι πολλοί πλέον συνειδητοποιούν ότι μια διαφορετική θεώρηση της
ζωής τους είναι επιτακτική ανάγκη.

Αυτό που μου δίνει κουράγιο είναι ότι ο κόσμος οργανώνεται στις γειτονιές για να αντιμετωπίσει
τα χειρότερα.

(Αυτά που με στενοχωρούν τα έσβησα...)

...μια φίλη τα λέει καλύτερα στο mail :
[...]..."πιστεύουμε ότι η ελευθερία είναι για τους ανθρώπους, όχι για τις αγορές...

θέλουμε να ελευθερωθούμε από ...τις αγορές και όχι ελεύθερες αγορές. 

συζητάμε για θέματα όπως ανεργία στη γειτονιά, δράσεις αλληλέγγυας εργασίας, 

επανάκτιση δημόσιων χώρων, που παραμένουν κλειδωμένοι λόγω κρίσης, 

για δραστηριότητες όπως παιδικό στέκι, προβολές, συζητήσεις κλπ" [..]