χρυσή αυγή:προσωπική υπόθεση

Στο μυαλό του νεοναζί της διπλανής πόρτας

Ένα ντοκυμανταίρ της Angélique Kourounis

Σύνοψη:

«Ο σύντροφός μου είναι Εβραίος, ο ένας γιός μου γκέι, ο άλλος αναρχικός κι εγώ αριστερή φεμινίστρια, κόρη μεταναστών. Αν η Χρυσή Αυγή έρθει στα πράγματα το μόνο μας πρόβλημα θα είναι σε ποιό βαγόνι θα μας βάλουν.»

Μια δημοσιογράφος ερευνά για χρόνια την οργάνωση του ελληνικού νεοναζιστικού κόμματος «Χρυσή Αυγή».

Η οικονομική κατάρρευση, η πολιτική αστάθεια και οι οικογενειακές σχέσεις έρχονται σε πρώτο πλάνο καθώς το ντοκυμανταίρ προσπαθεί να ανακαλύψει «τί έχουν στο κεφάλι τους οι Χρυσαυγίτες που παρουσιάζονται ως θύματα» του συστήματος.

Η Χρυσή Αυγή «ποτέ δεν κρύφτηκε», όσον αφορά στην ιδεολογία της. Η απήχησή της στις κάλπες μπορεί παλιότερα να ήταν απειροελάχιστη, όμως η συμβατότητα αυτής της ιδεολογίας με γερά παγιωμένες αντιλήψεις στην Ελλάδα – που καλλιεργούν πολλοί κληρικοί, τα περισσότερα ΜΜΕ και το πολιτικό σύστημα – αποτελεί το εύφορο έδαφος στο οποίο ανθεί η οργάνωση.

Η σκηνοθέτρια εξετάζει το θέμα μέσα από τις προσωπικές της εμμονές, τις ανησυχίες και τους φόβους της, έχοντας ήδη αφιερώσει αρκετά χρόνια και άλλες δύο τηλεοπτικές παραγωγές στην προσέγγιση του νεοναζιστικού κόμματος, που κατέλαβε την τρίτη θέση στο πολιτικό σύστημα της Ελλάδας ύστερα από τρεις δεκαετίες περιθωριακής, αλλά αιματηρής, δραστηριότητας.

Επίσημος ιστότοπος: https://goldendawnapersonalaffair.com...

Καταδικάζομαι την βιασύνη

Εν μεγάλη Eλληνική αποικία, 200 π.X. 

Ότι τα πράγματα δεν βαίνουν κατ’ ευχήν στην Aποικία
δεν μέν’ η ελαχίστη αμφιβολία,
και μ’ όλο που οπωσούν τραβούμ’ εμπρός,
ίσως, καθώς νομίζουν ουκ ολίγοι, να έφθασε ο καιρός
να φέρουμε Πολιτικό Aναμορφωτή.

Όμως το πρόσκομμα κ’ η δυσκολία
είναι που κάμνουνε μια ιστορία
μεγάλη κάθε πράγμα οι Aναμορφωταί
αυτοί.
(Ευτύχημα θα ήταν αν ποτέ
δεν τους χρειάζονταν κανείς.) 

Για κάθε τι,
για το παραμικρό ρωτούνε κ’ εξετάζουν,
κ’ ευθύς στον νου τους ριζικές μεταρρυθμίσεις βάζουν,
με την απαίτησι να εκτελεσθούν άνευ αναβολής.

Έχουνε και μια κλίσι στες θυσίες.
Παραιτηθείτε από την κτήσιν σας εκείνη·
η κατοχή σας είν’ επισφαλής:
ή τέτοιες κτήσεις ακριβώς βλάπτουν τες Aποικίες.
Παραιτηθείτε από την πρόσοδον αυτή,
κι από την άλληνα την συναφή,
κι από την τρίτη τούτην: ως συνέπεια φυσική·
είναι μεν ουσιώδεις, αλλά τί να γίνει;
σας δημιουργούν μια επιβλαβή ευθύνη.

Κι όσο στον έλεγχό τους προχωρούνε,
βρίσκουν και βρίσκουν περιττά, και να παυθούν ζητούνε·
πράγματα που όμως δύσκολα τα καταργεί κανείς.

Κι όταν, με το καλό, τελειώσουνε την εργασία,
κι ορίσαντες και περικόψαντες το παν λεπτομερώς,
απέλθουν, παίρνοντας και την δικαία μισθοδοσία,
να δούμε τι απομένει πια, μετά
τόση δεινότητα χειρουργική.—

Ίσως δεν έφθασεν ακόμη ο καιρός.
Να μη βιαζόμεθα· είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία.
Τα πρόωρα μέτρα φέρνουν μεταμέλεια.
Έχει άτοπα πολλά, βεβαίως και δυστυχώς, η Aποικία.
Όμως υπάρχει τι το ανθρώπινον χωρίς ατέλεια;
Και τέλος πάντων, να, τραβούμ’ εμπρός. 

(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)

βία και "βία"

αντιφασιστικό συλλαλητήριο

Συγκέντρωση στην Ομόνοια και πορεία στη βουλή σήμερα.
Αρκετές οργανώσεις,πολλοί νέοι αλλά και μετανάστες κατέβηκαν στο δρόμο για να εκφράσουν με δυναμικό τρόπο την αντίθεσή τους στην ρατσιστική βία με τα πογκρόμ κατά μεταναστών που διοργανώνουν ακροδεξιοί σε κεντρικά σημεία της πόλης,αλλά και στις γειτονιές,προσπαθώντας να δημιουργήσουν κλίμα φόβου,σύγχυσης και αναστάτωσης έτσι ώστε να προωθήσουν ποιο εύκολα τη θεωρία του μίσους,τον φασισμό.

Ποιός είναι ο εχθρός σου ρε;

Λίγο πριν τις εκλογές πήρε ο πόνος πολιτικούς και επιχειρηματίες – καναλάρχες για το ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Ανίερες συμμαχίες για ανίερους σκοπούς. Οι κάτοικοι των προαστίων, που ούτε να φτύσουν δεν καταδέχονται στο Μοναστηράκι και αρκούνται σε κάποιες πολιτισμένες ζώνες του Κολωνακίου, ενδιαφέρθηκαν για την ποιότητα ζωής των πολιτών τις πρωτεύουσας. Ελεημοσύνη; Ειλικρινές ενδιαφέρον;
Ταυτόχρονα, η αναγέννηση του κέντρου συνδυάζεται με υποσχέσεις για στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, για απελάσεις και διωγμούς. Συσχετίζεται η ποιότητα ζωής με χαρακτηρισμούς ανθρώπων σαν παράνομους και παρείσακτους. Δίνεται λόγος σε φωνές που ζητούν οπλοχρησία (Καρατζαφέρης), ναρκοπέδια στον Έβρο (Πλεύρης ο μικρός), σε φωνές που ζητούν να ξεβρωμίσει ο τόπος και οργανώνουν  κυνήγια μεταναστών ατιμώρητοι, μέσα στην πιο αστυνομοκρατούμενη πρωτευουσα της Ευρώπης (ΧΑ)!
Η συγκυρία δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερη για την ακροδεξία. Προκειμένου τα κόμματα του μνημονίου να μειώσουν τις διαρροές προς την Αριστερά και προκειμένου να παραπλανήσουν τον λαό, ως προς το ποιος είναι ο εχθρός, πουσάρουν στις δημοσκοπήσεις τα ποσοστά της ΧΑ, αναπτύσουν ρητορική που εξοικειώνει τον ψηφοφόρο με τα εγκληματικά πεπραγμένα της οργάνωσης, δημιουργούν κλίμα ξενοφοβίας τελικά, που στέλνει τον κόσμο στις ανοιχτές αγκάλες της ακροδεξίας. Γιατί, όμως το κάνουν αυτό; Θα μπορούσαν να αφήσουν τους ψηφοφόρους να διαρρεύσουν προς μια άλλη πλευρά, όμως η ΧΑ είναι λίγο διαφορετικό κόμμα. Είναι μια οργάνωση πραιτωριανών σωματοφυλάκων , που θα παίξει το ρόλο της στην καταπάτηση των δικαιωμάτων της εργατρικής τάξης.
Εργάτης που καταπιέζει άλλο εργατή δεν μπορεί να είναι πραγματικά ελεύθερος, σύμφωνα με τη μαρξιστική ρήση. Η δημιουργία μιας υποκατατηγορίας εργατών, υπανθρώπων μισητών γιατί καταβάζουν τους μισθούς και παίρνουν δουλειές και  κλέβουν και δολοφονούν και βιάζουν είναι πολύ αποτελεσματική συγκυρία, γιατί αμέσως έχουμε ένα άμεσο στόχο – εχθρό. Αμέσως ξεχνάμε τις ατομικές συμβάσεις, τις ληστείες των ταμείων , την ανεργία, τα ληστρικά αφεντικά και το εγκληματικό κράτος.
Η ΧΑ θα πάρει υψηλά ποσοστά, γιατί έτσι πρέπει. Πρώτον, γιατί θα θολώσει τα νερά, σχετικά με τους εχθρούς της εργατικής τάξης και δεύτερον , γιατί είναι πολύ προτιμότερο να έχει υψηλά ποσοστά ένας σχεδόν στρατιωτικός βραχίωνας, εύκαμπτος όμως στα κοινωνικά και εργασιακά ζητήματα, παρά μια Αριστερά, που ίσως κάποτε ξυπνώντας από τη νάρκη της θα κινητοποιήσει τον κόσμο σε αντιδράσεις.
Υ.Γ. Όσο ανώφελο κι αν είναι, πρέπει ωστόσο να αναφερθεί. Η ψήφος στην ακροδεξιά δεν είναι ψήφος κατά του κατεστημένου. Δεν είναι πολιτική πράξη. Είναι απόδειξη αξιακής κρίσης και επικρότησης εγκληματικών πράξεων.
http://panospirin.com/