31 Ιανουαρίου 2012

έλεγχος

Ας σκεφθούμε για λίγο,πόσους απ' τους παρακάτω κανόνες ελέγχου της κοινής γνώμης εφαρμόζουν τις τελευταίες μέρες..

Ένα κείμενο του Noam Chomsky
1. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ
Το θεμελιώδες στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου είναι η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής που έγκειται στην εκτροπή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ αλλαγές μέσω της τεχνικής του κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών. Η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής είναι επίσης απαραίτητη για να μην επιτρέψει στο κοινό να ενδιαφερθεί για απαραίτητες γνώσεις στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής. «Διατηρήστε την προσοχή του κοινού αποσπασμένη, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμάλωτη θεμάτων που δεν έχουν καμία σημασία. Διατηρήστε το κοινό απασχολημένο, τόσο πολύ ώστε να μην έχει καθόλου χρόνο για να σκεφτεί - πίσω στο αγρόκτημα, όπως τα υπόλοιπα ζώα» (απόσπασμα από το κείμενο: Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).
2. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΛΥΣΕΩΝ
Αυτή η μέθοδος καλείται επίσης «πρόβλημα- αντίδραση- λύση». Δημιουργείται ένα πρόβλημα, μια προβλεφθείσα «κατάσταση» για να υπάρξει μια κάποια αντίδραση από τον κόσμο, με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον κάνει να δεχτεί. Για παράδειγμα: Αφήνεται να ξεδιπλωθεί και να ενταθεί η αστική βία ή οργανώνονται αιματηρές επιθέσεις που αποσκοπούν στο να απαιτήσει ο κόσμος νόμους ασφαλείας και πολιτικές εις βάρος της ελευθερίας. Ή ακόμα: Δημιουργούν μία οικονομική κρίση ώστε να γίνει αποδεκτή ως αναγκαίο κακό η υποχώρηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών.
3. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΔΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
Για να γίνουν αποδεκτά τα διάφορα απαράδεκτα μέτρα, αρκεί η σταδιακή εφαρμογή τους, λίγο λίγο, επί συναπτά έτη. Κατά αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν τις δεκαετίες του ΄80 και ΄90 οι δραστικά νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός): ανύπαρκτο κράτος, ιδιωτικοποιήσεις, ανασφάλεια, ελαστικότητα, μαζική ανεργία, μισθοί που δεν εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα, τόσες αλλαγές που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση αν είχαν εφαρμοστεί μονομιάς.
4. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΒΟΛΗΣ
Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσουν ως «επώδυνη και αναγκαία», εξασφαλίζοντας τη συγκατάβαση του λαού τη δεδομένη χρονική στιγμή και εφαρμόζοντάς τη στο μέλλον. Είναι πιο εύκολο να γίνει αποδεκτή μια μελλοντική θυσία απ' ό,τι μία άμεση. Κατά πρώτον επειδή η προσπάθεια δεν καταβάλλεται άμεσα και κατά δεύτερον επειδή το κοινό, η μάζα, πάντα έχει την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «τα πράγματα θα φτιάξουν στο μέλλον» και ότι οι απαιτούμενες θυσίες θα αποφευχθούν. Αυτό δίνει περισσότερο χρόνο στο κοινό να συνηθίσει στην ιδέα των αλλαγών και να τις αποδεχτεί με παραίτηση όταν φτάσει το πλήρωμα του χρόνου.
5. ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ ΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΑΝ ΑΥΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ
Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν λόγο, επιχειρήματα, προσωπικότητες και τόνο της φωνής, όλα ιδιαίτερα παιδικά, πολλές φορές στα όρια της αδυναμίας, σαν ο θεατής να ήταν μικρό παιδάκι ή διανοητικά υστερημένος. Όσο περισσότερο θέλουν να εξαπατήσουν το θεατή τόσο πιο πολύ υιοθετούν έναν παιδικό τόνο. Γιατί; «Αν κάποιος απευθύνεται σε ένα άτομο σαν αυτό να ήταν 12 χρονών ή και μικρότερο, αυτό λόγω της υποβολής είναι πολύ πιθανό να τείνει σε μια απάντηση ή αντίδραση απογυμνωμένη από κάθε κριτική σκέψη, όπως αυτή ενός μικρού παιδιού» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).
6. ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ
Η χρήση του συναισθήματος είναι μια κλασική τεχνική προκειμένου να επιτευχθεί βραχυκύκλωμα στη λογική ανάλυση και στην κριτική σκέψη των ατόμων. Από την άλλη, η χρήση των συναισθημάτων ανοίγει την πόρτα για την πρόσβαση στο ασυνείδητο και την εμφύτευση ιδεών, επιθυμιών, φόβων, καταναγκασμών ή την προτροπή για ορισμένες συμπεριφορές.
7. Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ
Κάντε το κοινό να είναι ανήμπορο να κατανοήσει τις μεθόδους και τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο και τη σκλαβιά του. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που δίνεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι η φτωχότερη και μετριότερη δυνατή, έτσι ώστε το χάσμα της άγνοιας μεταξύ των κατώτερων και των ανώτερων κοινωνικών τάξεων να είναι και να παραμένει αδύνατον να γεφυρωθεί» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).
8. ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ
Προωθήστε στο κοινό την ιδέα ότι είναι της μόδας να είσαι ηλίθιος, χυδαίος και αμόρφωτος.
9. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΝΟΧΗΣ
Κάντε τα άτομα να πιστέψουν ότι αυτά και μόνον αυτά είναι ένοχα για την κακοτυχία τους, εξαιτίας της ανεπάρκειας της νοημοσύνης τους, των ικανοτήτων ή των προσπαθειών τους. Έτσι, τα άτομα αντί να εξεγείρονται ενάντια στο οικονομικό σύστημα, υποτιμούν τους εαυτούς τους και νιώθουν ενοχές, κάτι που δημιουργεί μια γενικευμένη κατάσταση κατάθλιψης, της οποίας απόρροια είναι η αναστολή της δράσης. Και χωρίς δράση, δεν υπάρχει επανάσταση.
10. ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠ' Ο,ΤΙ ΑΥΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ
Κατά τα τελευταία 50 χρόνια, η ταχεία πρόοδος της επιστήμης έχει δημιουργήσει ένα αυξανόμενο κενό μεταξύ των γνώσεων του κοινού και εκείνων που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι κυρίαρχες ελίτ. Χάρη στη βιολογία, στη νευροβιολογία και στην εφαρμοσμένη ψυχολογία, το σύστημα έχει επιτύχει μια εξελιγμένη κατανόηση των ανθρώπων, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Το σύστημα έχει καταφέρει να γνωρίζει καλύτερα τον «μέσο άνθρωπο» απ' ό,τι αυτός γνωρίζει τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το σύστημα ασκεί μεγαλύτερο έλεγχο και μεγάλη εξουσία πάνω στα άτομα, μεγαλύτερη από αυτήν που τα ίδια ασκούν στους εαυτούς τους.

24 Ιανουαρίου 2012

άρχισε το πλιάτσικο



Ψήφιζαν χωρίς να έχουν διαβάσει την δανειακή  σύμβαση του μνημονίου!
Μάλιστα.Τι να πεις; Στον Γέρακα στήνουν κρεμάλες.... γι' αυτό: http://bquot.com/9jw

ΟΛΗ Η ΑΜΥΘΗΤΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΤΟ «ΣΦΥΡΙ» ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΙΣΤΩΤΕΣ!

ΜΕ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΠΑΡΑΔΙΔΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΕΚΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΟΡΥΚΤΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ, ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑ!
TO ΠΕΡΙΦΗΜΟ ΑΡΘΡΟ 7 ΤΟΥ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΤΗΣ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ! 
Με μια μόνη φράση θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν τα όσα περιλαμβάνει το άρθρο 7 του ''επείγοντος'' πολυνομοσχεδίου της πραξικοπηματικής συγκυβέρνησης του δοτού πρωθυπουργού Λ. Παπαδήμου, άρθρο το οποίο, μεταξύ άλλων, τίθεται σε ονομαστική ψηφοφορία την Τρίτη στις 7 μ.μ. στη Βουλή.
Και αυτή η φράση είναι: ΞΕΠΟΥΛΙΕΤΑΙ ΟΛΗ Η ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΙΔΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΙΣΤΩΤΕΣ.
Συγκεκριμένα με το άρθρο 7 του πολυνομοσχεδίου εκτρώματος όλη η αμύθητη ιδιωτική περιουσία του δημοσίου και των κάθε λογής Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ) μεταβιβάζεται πραξικοπηματικά και με μια μονοκονδυλιά στο περίφημο Ταμείο Αξιοποίησης της Περιουσίας του Δημοσίου (Ταμείου).
Το Ταμείο αυτό, που ας σημειωθεί δεν ανήκει στο δημόσιο και λειτουργεί με όρους ιδιωτικής εταιρείας, έχει κατά νόμο ως αποστολή να εκποιεί, στην ουσία να «σκοτώνει», ό,τι περιέρχεται σε αυτό.
Και όταν λέμε ότι στο Ταμείο αυτό μεταβιβάζεται όλη η ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου, και των ΝΠΔΔ εννοούμε τα πάντα: Ακίνητη και κινητή περιουσία, άυλα δικαιώματα, εμπράγματα δικαιώματα, δικαιώματα αξιοποίησης, εκμετάλλευσης κ.λ.π.
Αυτό σημαίνει ότι όλα τα ασημικά βγαίνουν στο σφυρί ακόμα και η εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της χώρας όπως και η αξιοποίηση και εκμετάλλευση όλων των φυσικών και πολιτιστικών μνημείων της χώρας!
Μάλιστα, αυτή η αξιοποίηση, εκποίηση και εκμετάλλευση των κάθε λογής ακινήτων θα μπορεί να γίνει, όπως αναφέρει το άρθρο 7, με βάση τη νομοθεσία, άκουσον – άκουσον, των Ολυμπιακών έργων! Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι αυτά τα ακίνητα μπορούν να ''αξιοποιηθούν'' κατά παρέκκλιση των περιβαλλοντικών, χωροταξικών και πολεοδομικών ρυθμίσεων, ενώ θα μπορούν να καταπατούνται για την ''αξιοποίηση'' και αναβάθμισή τους, ο αιγιαλός, η  παραλία, ο θαλάσσιος πυθμένας, να πραγματοποιούνται προσχώσεις στη θάλασσα και να διαμορφώνονται επί της θαλάσσης τεχνητές κατασκευές!!!
Με δυο λόγια η περιβαλλοντική καταστροφή και τσιμεντοποίηση που επέφεραν οι Ολυμπιακοί αγώνες στο Λεκανοπέδιο, θα ωχριά μπροστά στην καταστροφή που θα επέλθει από το Ταμείο και μάλιστα σε όλη την Ελλάδα.
Όπως είναι φανερό, επίσης, επειδή παραδίδεται προς εκποίηση και η εκμετάλλευση πολιτιστικών μνημείων, αύριο θα πωληθεί σε ιδιώτες ακόμα και η επιχείρηση εκμετάλλευσης της Ακρόπολης και του Μουσείου της Ακρόπολης.
Ακόμα χειρότερα, η περιουσία του Ταμείου μπορεί να τεθεί σε εκποίηση  από τους πιστωτές του δημοσίου και να εκπληστηριαστεί, πολύ περισσότερο όταν το χρέος διέπεται από το Αγγλικό δίκαιο ή να ''αξιοποιηθεί'' ως υποθήκη προκειμένου η χώρα να δανειοδοτηθεί. Άλλωστε, κάτι τέτοιο συζητείται να τεθεί ρητά ως όρος στη νέα δανειακή σύμβαση με την τρόικα!
ΕΙΠΑΤΕ ΤΙΠΟΤΑ;
• Κάτω από τα «ανυποψίαστα» βλέμματά μας η Ελλάδα μετατρέπεται στο χειρότερο και στο αθλιέστερο προτεκτοράτο, μάλλον, όλων των εποχών

πηγή:iskra

23 Ιανουαρίου 2012

ζητείται ανθρωπιά

Μπορεί την οικονομική μας άνεση να την αποκτήσουμε ξανά,όχι όλοι,αλλά με την ανθρωπιά μας
θα έχουμε θέμα...


“Όπως και να το κάνουμε, το να κοιμάσαι σε χαρτόκουτο σε αρχαιοπρεπές υπαίθριο θέατρο είναι άλλη αίσθηση και αποδεικνύει ότι όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες, οι δανειστές μας ζούσαν σε σπηλιές. Η φωτογραφία είναι από την Πλ. Κουμουνδούρου και αν προσέξει κανείς, θα διακρίνει και ένα αναπηρικό καροτσάκι…”
από την Αυγή

"ο θάνατος είναι έξοδο κι ο τζακ σε αδιέξοδο....."



22 Ιανουαρίου 2012

έχει ο καιρός γυρίσματα


θα έλθει η ώρα που θα γελάσει το παρδαλό κατσίκι...



Αίτημα Πεπόνη για διερεύνηση Παπανδρέου-Παπακωνσταντίνου


Του Παναγιώτη Στάθη  
πηγή:capital.gr

Τυχόν ποινικές ευθύνες του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου και άλλων μελών του οικονομικού επιτελείου της προηγούμενης κυβέρνησης για την υπόθεση της αναπροσαρμογής του ελλείμματος του 2009 από την Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) ζητεί με έγγραφό του προς τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη Τέντε, ο οικονομικός εισαγγελέας Γρηγόρης Πεπονης.

Μια ημέρα μετά την για την δεύτερη φορά αρχειοθέτηση των καταγγελιών τους περί «οχλήσεων» που δέχτηκαν στο έργο τους και ενώ ο υπουργός Δικαιοσύνης δρομολογεί ήδη την αντικατάσταση τους οι 2 οικονομικοί εισαγγελείς ρίχνουν «βόμβα» μεγατόνων, ζητώντας να παραπεμφθεί στη Βουλή η δικογραφία που περιλαμβάνει καταγγελίες για τεχνητή αύξηση του ελλείμματος του 2009 από την ΕΛΣΤΑΤ ώστε να επιβληθούν αυστηρότερα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής.

Στο έγγραφο που έστειλαν στον εισαγγελέα του Α.Π. αναφέρουν επί λέξει «από το σύνολο του συλλέγοντος αποδεικτικού υλικού (μάρτυρες, έγγραφα) και ιδίως από τις μαρτυρικές καταθέσεις πρόεκυψαν στοιχεία σχέση έχοντα με αξιόποινες πράξεις του νόμου περί ευθύνης υπουργών και με πρόσωπα κατεχόντων συγκεκριμένες θέσεις στην προηγούμενη κυβέρνηση της Ελλάδος».

Οι εισαγγελείς παραθέτουν 18 ονόματα προσώπων που κατέθεσαν στην έρευνα και υπογραμμίζουν πως «σε πλείστες των μαρτυρικών καταθέσεων ρητώς γίνεται λόγος για διόγκωση και αυθαίρετο προσδιορισμό του δημοσίου ελλείμματος του 2009 αφενός και αφετέρου ευθυνών του τότε πρωθυπουργού,, μελών της τότε κυβερνήσεως και τότε αρμοδίων υπουργών Οικονομικών».

Η κίνηση αυτή προκάλεσε προβληματισμό και αιφνιδιασμό στον Άρειο Πάγο, καθώς όπως προκύπτει από το ίδιο έγγραφο, ενώ έχει κληθεί δεν έχει ακόμη δώσει εξηγήσεις για την υπόθεση ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ καθηγητής Ανδρέας Γεωργίου.

Παρόλα αυτά οι εισαγγελείς έσπευσαν εν μέσω της κρίσης που προκάλεσε η υπόθεση των καταγγελιών τους να στείλουν τη δικογραφία στον Άρειο Πάγο με αίτημα να καταλήξει στη Βουλή.

18 μάρτυρες

Η έρευνα για την υπόθεση ξεκίνησε 19 Σεπτεμβρίου του 2011 μετά από καταγγελίες της καθηγήτριας οικονομετρίας του πανεπιστημίου Μακεδονίας και πρώην μέλους της ΕΛΣΤΑΤ Ζωής Γεωργαντά.

Η καθηγήτρια υποστηρίζει ότι το αναθεωρημένο έλλειμμα του 2009 διογκώθηκε τεχνητά για να φτάσει από τι 12% του ΑΕΠ στο 15,4% προκειμένου να ληφθούν αυστηρότερα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής.

Ως μάρτυρες εξετάστηκε η ίδια, οικονομολόγοι, άλλα μέλη της ΕΛΣΤΑΤ, καθηγητές πανεπιστημίου, ένας ευρωβουλευτής και δημοσιογράφοι.

Η δικογραφία χρεώθηκε από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου στον αντιεισαγγελέα του δικαστηρίου και εποπτεύοντα των 2 εισαγγελέων Νίκο Παντελή, ο οποίος έχει από το νόμο την δυνατότητα, αφού μελετήσει τη δικογραφία είτε να τη διαβιβάσει στη Βουλή είτε να την επιστρέψει πίσω ώστε να γίνουν επιπλέον εισαγγελικές ενέργειες.

Πληροφορίες αναφέρουν πως το γεγονός ότι δεν έχουν ληφθεί εξηγήσεις από τον επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ ενδεχομένως να είναι αποτρεπτικός παράγοντας για την αποστολή της δικογραφίας στη Βουλή.

Μπεγλίτης: Δεν έχει κανένας το δικαίωμα να παίζει με τα εθνικά συμφέροντα της χώρας

"Δεν έχει κανένας το δικαίωμα να παίζει με τα εθνικά συμφέροντα της χώρας, το πολιτικό σύστημα και την ομαλή λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος", δήλωσε ο εκπρόσωπος τύπου του ΠΑΣΟΚ Πάνος Μπεγλίτης αναφερόμενος στην απόφαση του οικονομικού εισαγγελέα Γρ. Πεπόνη να ζητήσει τη διαβίβαση της δικογραφίας για την υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ στη Βουλή.

"Αφού για δεύτερη φορά οι ‘καταγγελίες’ των δύο οικονομικών Εισαγγελέων αρχειοθετήθηκαν από την προϊσταμένη αρχή τους και αποδείχθηκε ‘άνθρακας ο θησαυρός’, ο κ. Πεπόνης επανέρχεται για να ζητήσει με έγγραφό του την αποστολή στη Βουλή για τη διερεύνηση τυχόν ποινικών ευθυνών του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Γ.Α. Παπανδρέου και του πρώην Υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, για την υπόθεση της αναπροσαρμογής του ελλείμματος του 2009 από την Ελληνική Στατιστική Αρχή", δήλωσε ο εκπρόσωπος τύπου του ΠΑΣΟΚ και πρόσθεσε:

"Εάν  δεν πρόκειται για μια ακόμη επίδειξη επικίνδυνης αφέλειας, από τον κ. Πεπόνη, τότε έχουμε να κάνουμε με μια καλά οργανωμένη παρέμβαση στην πολιτική και οικονομική ζωή, που θέτει σε άμεσο κίνδυνο τα εθνικά συμφέροντα, σε αυτή την εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία για τη χώρα και το λαό μας.

Η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου θα πρέπει να προχωρήσει, άμεσα, σε όλες τις εκ του νόμου προβλεπόμενες, ενέργειές της.

Δεν έχει κανένας το δικαίωμα να παίζει με τα εθνικά συμφέροντα της χώρας, το πολιτικό σύστημα και την ομαλή λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος".

ΕΛΣΤΑΤ: Τα στατιστικά στοιχεία δεν "κατασκευάζονται"

Τα στατιστικά στοιχεία δεν "κατασκευάζονται" για να εξυπηρετήσουν οποιοδήποτε πολιτικό συµφέρον υπογραμμίζει η Ελληνική Στατιστική Αρχή σχολιάζοντας τις αναφορές για τη διαβίβαση του φακέλου για την «υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ» στη Βουλή για την διερεύνηση ενδεχόµενων ευθυνών από πολιτικά πρόσωπα.

"Η καταγραφή του ελλείµµατος της χώρας αποτελεί αποκλειστική αρµοδιότητα της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής. Η εν λόγω Αρχή είναι κατά τον ιδρυτικό της νόµο ανεξάρτητη, και κατά συνέπεια ούτε λαµβάνει, ούτε εκτελεί κυβερνητικές εντολές", αναφέρει σε σχετική ανακοίνωση η ΕΛΣΤΑΤ.

Υπογραμμίζει παράλληλα ότι "τα στατιστικά στοιχεία καταρτίζονται επί τη βάσει των κανόνων ορθής πρακτικής και των Κανονισµών που ισχύουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι ως εκ τούτου σηµαντικό να γίνει αντιληπτό ότι τα στατιστικά στοιχεία δεν "κατασκευάζονται" για να εξυπηρετήσουν οποιοδήποτε πολιτικό συµφέρον.

Η ΕΛΣΤΑΤ ως ανεξάρτητη αρχή τηρεί απαρασάλευτα την εκ του νόµου υποχρέωσή της να παράγει αξιόπιστα και αδιάβλητα στατιστικά στοιχεία. Η άνευ επιφυλάξεων έγκριση των εν λόγω στοιχείων από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία (Eurostat) αποδεικνύει το αδιάβλητό τους.

Είναι εποµένως λυπηρό να αµφισβητείται η ανεξαρτησία της ΕΛΣΤΑΤ και να κλονίζεται η εµπιστοσύνη των πολιτών στην αξιοπιστία των στοιχείων που αυτή παράγει", καταλήγει η ανακοίνωση.

Παπακωνσταντίνου: Προσπάθεια ποινικοποίησης της αλήθειας

Για προσπάθεια ποινικοποίησης της αλήθειας για την κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει η Ελλάδα το 2009 κάνει λόγο ο υπουργός ΠΕΚΑ, Γιώργος Παπακωνσταντίνου με αφορμή την ενέργεια του οικονομικού εισαγγελέα Γρηγόρη Πεπόνη να ζητήσει να παραπεμφθεί στη Βουλή δικογραφία που περιλαμβάνει καταγγελίες για τεχνητή αύξηση του ελλείμματος του 2009 από την ΕΛΣΤΑΤ.

Αναλυτικά η ανακοίνωση του κ. Παπακωνσταντίνου:

«Η σημερινή ενέργεια των οικονομικών εισαγγελέων δημιουργεί τεράστια ερωτηματικά. Στην πράξη, αμφισβητούν τα επικυρωμένα από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία στατιστικά στοιχεία της Ελλάδας. Και αυτό γίνεται σε μια εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία για την χώρα. Θυμίζω ότι ήμουν ο Υπουργός Οικονομικών που έλαβε την πρωτοβουλία για την ανεξαρτησία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, ώστε να πάψουν να υπάρχουν πολιτικές παρεμβάσεις που εξέθεσαν σε προηγούμενες περιόδους την Ελλάδα και τους Έλληνες. Αυτήν την ανεξαρτησία σεβάστηκα μέχρι κεραίας. Δυστυχώς σήμερα επιχειρείται να ποινικοποιηθεί η αλήθεια για την πραγματικά δεινή κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει η χώρα το 2009.»



Πηγή:www.capital.gr

21 Ιανουαρίου 2012

το μη χείρον






Ναυάγιο PSI: το μη χείρον βέλτιστον


του Γιάννη Βαρουφάκη
Όλοι αγωνιούν για το PSI+. Εύχονται να πάει καλά, να ανακουφιστεί έτσι το ελληνικό δημόσιο χρέος, να πάρουμε πάλι την «δόση» μας και τον Μάρτιο να κλείσει η νέα δανειακή σύμβαση με την τρόικα ώστε να «σωθεί» άλλη μια φορά η χώρα.
Στο προηγούμενο κείμενό μου εδώ στο protagon, εξήγησα γιατί θεωρώ το PSI+ μια απάτη που απεγνωσμένα ψάχνει νομιμοποίηση. Εμμένω σε αυτά που έγραφα εκεί (τα οποία τα τελευταία εικοσιτετράωρα φαίνεται να έχουν επιβεβαιωθεί τις τελευταίες μέρες από τον διεθνή τύπο, βλ. εδώ και εδώ). Παρά την «συμφωνία» που μάλλον θα ανακοινωθεί (με φανφάρες πανομοιότυπες με εκείνες που ακολούθησαν τις καταστροφικές Συνόδους-Συμφωνίες της 21η Ιουλίου, της 26η Οκτωβρίου και της 9η Δεκεμβρίου), θα πρόκειται περί νεκρού γράμματος: Τις εβδομάδες που θα ακολουθήσουν θα ξετυλιχθεί ένα κρυφό, παρασκηνιακό δράμα καθώς η ΕΕ και το ΔΝΤ θα διεξάγει μια νέα σειρά διαπραγματεύσεων με τις σκιώδεις τράπεζες (τα hedge funds) τα οποία θα απαιτούν ίδια μεταχείριση των ελληνικών ομολόγων τους με τα ομόλογα που κρατά η ΕΚΤ, και η οποία απαιτεί την εξαίρεσή τους από οιοδήποτε κούρεμα. Εν κατακλείδι, το PSI+ είτε συμφωνηθεί είτε όχι δεν θα φέρει τις «ανάσες» που έχει ανάγκη το δημόσιο χρέος χωρίς να εμπλέξει όλη την Ευρώπη σε μια μεγάλη περιπέτεια που δεν αξίζει τον κόπο.
Σήμερα προχωρώ το επιχείρημα ένα βήμα παραπέρα: Ακόμα και επιτυχημένο να είναι το PSI+ (που δεν θα είναι), το μέγιστο δώρο στην χώρα μας και στην Ευρώπη ολόκληρη θα ήταν να ναυαγήσουν οι διαπραγματεύσεις. Πως μπορεί να το επιδιώξει αυτό η ελληνική κυβέρνηση χωρίς να φανεί ότι είναι εκείνη υπεύθυνη για το ναυάγιο; Με δύο τρόπους: Πρώτον, να συμφωνήσει η με την άποψη του ΔΝΤ ότι το επιτόκιο στα νέα ομόλογα δεν πρέπει επ’ ουδενί να ξεπερνά το 2% (κάτι που ο κ. Dallara δεν έχει εξουσιοδότηση να αποδεχθεί) και, δεύτερον, να ζητήσει συμμετοχή στην συμφωνία των hedge funds (τα οποία δεν την αποδέχονται). Έτσι, ο κ. Dallara θα φύγει άπρακτος και η ελληνική κυβέρνηση θα είναι ελεύθερη να ανακοινώσει ότι οι αποπληρωμές του Μαρτίου αναβάλλονται μέχρι νεοτέρας. Πριν υποστηρίξω την άποψη αυτή, θα ξεκινήσω με τον κατάλογο των ενστάσεων που θα ακουστούν εναντίον της.
Μια τέτοια αναβολή της αποπληρωμής των δανειστών του ελληνικού δημοσίου μετά από την αποτυχία των διαπραγματεύσεων (θα μου πουν πολλοί, αν όχι όλοι):
  1. Θα αποτελέσει πιστωτικό γεγονός με συνέπεια την άμεση πυροδότηση των CDS (των ασφαλιστήριων που έχουν αγοράσει όσοι, ουσιαστικά, στοιχημάτισαν ότι θα έχουμε πιστωτικό γεγονός)
  2. Μια τέτοια αθέτηση των υποχρεώσεών μας απέναντι στους δανειστές μας (έστω και για μερικούς μήνες) θα αμαυρώσει το όνομα της Ελλάδας για δεκαετίες
  3. Θα πτωχεύσουν οι ελληνικές τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία, καθώς δεν θα πάρουν τα χρήματα του Μαρτίου που τους χρωστά το ελληνικό δημόσιο
  4. Θα ναυαγήσει η νέα δανειακή σύμβαση (της 27ης Οκτωβρίου) και το ελληνικό δημόσιο, το οποίο εδώ και καιρό δεν μπορεί να δανειστεί από τις αγορές, δεν θα μπορεί να δανείζεται ούτε καν από την τρόικα
  5. Η χώρα δεν θα μπορεί να εισάγει τα αναγκαία αγαθά (π.χ. πετρέλαιο)
  6. Η χώρα θα εξαναγκαστεί εκτός ευρωζώνης και, λόγω της Συνθήκης της Λισαβόνας, και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πρώτα θα απαντήσω στα πιο πάνω έξι σημεία, ένα προς ένα (και με την ίδια αρίθμηση) και κατόπιν θα εξηγήσω γιατί ισχυρίζομαι ότι το ναυάγιο του PSI+ θα έδινε μια ευκαιρία στην ευρωζώνη να αποδράσει από την Κρίση που με μαθηματική ακρίβεια την υπονομεύει και, παράλληλα, θα ήταν το μη χείρον τόσο για την Ελλάδα.
1. Και βέβαια θα αποτελέσει πιστωτικό γεγονός μια τέτοια εξέλιξη. Τα CDS θα πυροδοτηθούν (με βασικούς χαμένους την Goldman Sachs και την American Insurance Group που τα εξέδωσαν) ωφελώντας τα hedge funds που τα έχουν προμηθευτεί αλλά ζημιώνοντας τα άλλα hedge funds τα οποία (όπως έγραψα στο προηγούμενο άρθρο μου) είχαν αγοράσει (μετά την 27η Οκτωβρίου) ελληνικά ομόλογα λήξης Μαρτίου με σκοπό να παζαρέψουν την πλήρη αποπληρωμή τους απειλώντας ότι, διαφορετικά, θα πυροδοτήσουν τα CDS. Κι όσες γαλλο-γερμανικές τράπεζες, στα κρυφά, έχτισαν νέα συνθετικά στοιχήματα-παράγωγα πάνω στα ελληνικά ομόλογα (ελπίζοντας σε κάποιο swap τύπου PSI+,) κι αυτές θα υποστούν ζημιές. Γιατί είναι κακό αυτό; Ας πρόσεχαν. Κι αν τώρα κινδυνεύουν με χρεοκοπία, ιδού ο δρόμος για το EFSF το οποίο προσφέρεται (μετά την Συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου) να τις επανακεφαλαιοποιήσει.

2. Μέχρι τον Ιούλιο, η κυβέρνηση έλεγε ότι η αναδιάρθρωση του χρέους (που κάποιοι προτείναμε από το 2010) θα σήμαινε απώλεια του καλού ονόματος της χώρας στις χρηματαγορές στις οποίες (θυμάστε) «όπου να’ ναι» θα ξαναβγαίναμε. Από την 27η Οκτωβρίου όμως και μετά, ούτε η κυβέρνηση δεν το λέει αυτό. Από την ώρα που συμφωνήθηκε ένα κούρεμα στην ονομαστική αξία των ομολόγων μας της τάξης του 50%, και μια επιμήκυνση του υπόλοιπου 50% για 20 με 30 χρόνια, η Ελλάδα πτώχευσε και επισήμως. Μόνο που, για λόγους Οργουελιανού ευφημισμού, το ονομάσαμε PSI+. Όμως οι άνθρωποι των αγορών δεν είναι ανόητοι. Στα μάτια τους η Ελλάδα πτώχευσε και αθέτησε τις υποχρεώσεις της. Το ότι η ΕΕ έβαλε το πιστόλι στον κρόταφο του κ. Dallara για να τον «πείσει» να πει ότι δέχεται «εθελοντικά» αυτή την διαγραφή χρέους δεν σημαίνει ότι δεν πρόκειται για πτώχευση. (Να σας θυμίσω ότι και οι εταιρείες – π.χ. η Lehman Brothers –, όταν πτωχεύουν, πάντα αποπληρώνουν ένα μέρος των χρεών τους. Πτωχευμένες κηρύσσονται όταν κριθεί ότι είναι ανίκανες να τα αποπληρώσουν στο ακέραιο.) Άρα, το επιχείρημα ότι αν ναυαγήσει το PSI+ θα χάσουμε το καλό μας όνομα, ενώ αν πετύχει θα το κρατήσουμε, απορρίπτεται ως γελοίο.

3. Οι ελληνικές τράπεζες, αγαπητές και αγαπητοί φίλοι, είναι ήδη πτωχευμένες. Η λειτουργία τους δεν εξαρτάται από το αν θα πάρουν τον Μάρτιο το 15% των χρημάτων που τους χρωστά το ελληνικό δημόσιο (καθώς το PSI+ αυτό προβλέπει, συν νέα 30ετή ομόλογα τα οποία δεν πρόκειται να αλλάξουν σημαντικά την δραματική κατάσταση των λογιστικών τους βιβλίων). Αυτό το ποσό, που αντιστοιχεί στο 15%, δεν θα κρίνει την βιωσιμότητά τους. Όπως και σήμερα, θα εξακολουθήσουν να λειτουργούν στην βάση της συνεχιζόμενης παροχής ρευστότητας από την ΕΚΤ (με το νέο LTRO να παίζει σημαντικό ρόλο). Ίσως μάλιστα το ναυάγιο του PSI+ να εξαναγκάσει τους τραπεζίτες μας να αποδεχθούν κεφάλαια από το EFSF (κάτι που θα ήταν ευχής έργο για τις τράπεζες αλλά όχι, βέβαια, για τους ίδιους). [Όσο για τις ανησυχίες ότι η ΕΚΤ θα σταματήσει την παροχή ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες σε περίπτωση που το PSI+ ναυαγήσει, δεν υπάρχει περίπτωση η ΕΚΤ να κάνει κάτι τέτοιο δεδομένου ότι θα πυροδοτούσε την αλυσιδωτή κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος της ευρωζώνης.] Τέλος, τα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία και αυτά τελούν υπό πτώχευση, με ή χωρίς το PSI+, μπορούν ενισχυθούν βραχυπρόθεσμα (για τους επόμενους μήνες) με τα απαιτούμενα χρήματα τα οποία είναι μια σταγόνα μπροστά στον ωκεανό των αποπληρωμών του Μαρτίου. [Ό,τι στο μέλλον θα έχουμε πρόβλημα με τα ασφαλιστικά ταμεία, αυτό είναι σίγουρο. Όμως αυτό θα συμβεί και να «πετύχει» το PSI+.]

4. Η νέα δανειακή σύμβαση, το Μνημόνιο Νο.2, που συμφωνήθηκε την 27η Οκτωβρίου, μαζί με το PSI+, παρουσιάζεται σήμερα ως ο νέος εθνικός στόχος – η τελευταία ευκαιρία να μπορέσει για λίγο ακόμα καιρό να χρηματοδοτείται το κράτος. Δεν είναι όμως. Ξέρετε, είναι αλήθεια ότι, έως τώρα, στο πλαίσιο του Μνημονίου Νο.1, ένα ποσοστό των νέων δανεικών (που παίρναμε σε δόσεις) της τάξης του 15% με 20% πήγαινε σε μισθούς, συντάξεις και, γενικότερα, στην χρηματοδότηση του πρωτογενούς ελλείμματος του δημοσίου (δηλαδή των ελλειμμάτων που θα είχαμε ακόμα κι αν δεν αποπληρώναμε τα παλαιά χρέη). Από εδώ και στο εξής όμως, αυτό τελείωσε. Η Γερμανία το έχει δηλώσει κατηγορηματικά: «Δεν θα πάρετε ευρώ πάνω από το ποσό που χρειάζεστε για να αποπληρώνετε τα δανεικά σας.» Άρα, τα πράγματα είναι απλά: Η νέα δανειακή σύμβαση δεν θα καλύπτει καμία από τις νέες δαπάνες του ελληνικού δημοσίου. Οι μόνοι που θα πρέπει να αγωνιούν για το αν θα προχωρήσει ή όχι είναι οι δανειστές μας, συμπεριλαμβανόμενης της τρόικας (και ιδίως της ΕΚΤ) που δεν θα πάρει τα χρήματα του Μνημονίου Νο.1 παρά μόνο αν προχωρήσει το Μνημόνιο Νο.2! Περιληπτικά, είτε προχωρήσει το Μνημόνιο Νο.2 (με ή χωρίς επιτυχημένο PSI+) είτε όχι, το ελληνικό δημόσιο, από τούδε και στο εξής, δεν θα μπορεί να δανείζεται από την τρόικα για να πληρώνει μισθούς, συντάξεις, εξοπλισμούς, σχολεία, υγεία κλπ.

5. Αυτός ο φόβος είναι κατάλοιπο της προ ευρώ εποχής και εκτός θέματος σήμερα. Όταν είχαμε την δραχμή, οι επιχειρήσεις που εισήγαγαν είδη πρώτης ανάγκης (π.χ. πετρέλαιο) έπρεπε να κάνουν χρήση των αποθεμάτων συναλλάγματος της χώρας. Σήμερα, δεν έχουν κανέναν τέτοιο περιορισμό. Αγοράζουν από το εξωτερικό σε ευρώ, χρησιμοποιώντας τον δικό τους τραπεζικό λογαριασμό, και πουλάνε στην εγχώρια αγορά στο ίδιο νόμισμα. Το κράτος δεν παρεμβαίνει (ιδίως από τότε που τα διυλιστήρια και άλλοι οργανισμοί ιδιωτικοποιήθηκαν). Είναι σφάλμα να θεωρούμε ότι η πτώχευση του ελληνικού δημοσίου σημαίνει και πτώχευση της, π.χ., Πετρόλα.

6.  Όλοι θεωρούν δεδομένο ότι μια εξέλιξη σαν αυτή που πρεσβεύω (το εσκεμμένο ναυάγιο των διαπραγματεύσεων του PSI+ και η μη υπογραφή της νέας δανειακής συμφωνίας με την τρόικα) θα σημάνει, αυτομάτως, έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη. Όχι μόνο δεν είναι  δεδομένο κάτι τέτοιο αλλά, θα μου επιτρέψετε να πω, είναι αδύνατον να συμβεί. Έστω ότι το PSI+ ναυαγεί, το Μνημόνιο Νο.2 καθυστερεί και το ελληνικό δημόσιο αναβάλει την αποπληρωμή των ομολόγων του Μαρτίου. Πως θα εκδιωχθεί η χώρα από την ευρωζώνη; Πρώτον, δεν προβλέπεται μια τέτοια διαδικασία σε καμία Συνθήκη, ούτε και σε κάποιο νομικό κείμενο. Και να ψηφίσουν οι 16 υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης (κάτι το οποίο είναι απολύτως αδύνατον, καθώς τουλάχιστον η Ιρλανδία και η Πορτογαλία ξέρουν ότι μια τέτοια εξέλιξη ανοίγει το παράθυρο και για εκείνες) την εκπαραθύρωση της Ελλάδας από το ευρώ, μια τέτοια απόφαση δεν έχει κανένα νομικό αντίκρισμα. Δεύτερον, και να έβρισκαν νομικό τρόπο να το κάνουν, δεν θα το ήθελαν καθώς μια τέτοια κίνηση θα σφράγιζε την μοίρα ολόκληρης της ευρωζώνης: Τα spreads της Ιταλίας και των ομολόγων του EFSF θα πήγαιναν στα ουράνια, η Ιρλανδία θα αιμορραγούσε από μια μαζική απόδραση των αποταμιεύσεων που θα ανάγκαζε το Δουβλίνο να ορθώσει (παράνομα) τείχη στις μεταφορές κεφαλαίων κλπ κλπ. Τότε, θα με ρωτήσετε, γιατί η κα Merkel και η ίδια η ελληνική κυβέρνηση, από τον Οκτώβριο και μετά,  απειλούν ότι μία αποτυχία τους δίδυμου PSI+-Μνημονίου Νο.2 θα σήμαινε έξοδο της χώρας από το ευρώ; Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι πρόκειται περί μιας, κενής περιεχομένου, χυδαίας απειλής στην οποία αξίζει η περιφρόνηση από όλους μας.
Σας υποσχέθηκα ότι, αφού απαντήσω στις ενστάσεις, θα εξηγήσω γιατί το εσκεμμένο ναυάγιο του PSI+ θα ήταν το μη χείρον για την Ελλάδα και, παράλληλα, μια ευκαιρία για την ευρωζώνη να αποδράσει από την Κρίση. Θα αρχίσω από την Ευρώπη και θα κλείσω με τους λόγους που, μεταξύ όλων των δεινών που μας απειλούν, το ναυάγιο του PSI+ είναι η πιο ανώδυνη εξέλιξη για την πατρίδα μας.
Τα οφέλη της Ευρώπης από ένα ναυάγιο του PSI+
1. Η πυροδότηση των CDS, και οι απώλειες  των γαλλογερμανικών τραπεζών από μια ελληνική στάση πληρωμών, θα αναγκάσει την ευρωπαϊκή ηγεσία να αντιμετωπίσει (επί τέλους) την τραπεζική κρίση που μαίνεται στα σιωπηλά στην Βόρεια Ευρώπη. Πιο συγκεκριμένα, δίνει στους ηγέτες του Βορρά (Γερμανία, Ολλανδία, Βέλγιο και Γαλλία) την ευκαιρία και την δικαιολογία (απέναντι στους τραπεζίτες που τόσο φοβούνται οι πολιτικοί) να βάλουν το νυστέρι στο κόκκαλο – να απαιτήσουν ουσιαστική επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, δηλαδή νέα κεφάλαια και όχι αύξηση του ποσοστού κεφαλαιοποίησης των τραπεζών με μείωση των δανείων που παρέχουν, κάτι που ενισχύει τους ανέμους της ύφεσης που πλήττει ολοένα και περισσότερο την Ευρώπη.

2. Θα υποχρεώσει την ΕΚΤ να αποδεχθεί ότι δεν είναι δυνατόν τα ελληνικά ομόλογα που διαθέτει εκείνη να είναι στο απυρόβλητο ενώ εκείνα που διαθέτει το ΙΚΑ μπορούν να κουρευτούν. Θα την υποχρεώσει να σταματήσει να προσποιείται ότι οι παρεμβάσεις της έχουν καθαρά νομισματικό χαρακτήρα και πως δεν είναι δική της δουλειά να βοηθά στην ορθολογική, κεντρική διαχείριση του δημόσιου χρέους της ευρωζώνης. Εν τέλει, θα είναι ένα σημαντικό βήμα στην απαραίτητη μεταμόρφωση της ΕΚΤ σε μια πραγματική Κεντρική Τράπεζα (όπως η Fed, Bank of England κλπ).

3. Το ναυάγιο της Μνημονιακής πολιτικής στην Ελλάδα, όπου και ξεκίνησε, αποτελεί προαπαιτούμενο για τον επανασχεδιασμό της ευρωπαϊκής πολιτικής αντιμετώπισης της Κρίσης της Ευρωζώνης. Όσο η «ελληνική πληγή» καλύπτεται με τσιρότα, τόσο οι ευρωπαίοι ηγέτες μας θα κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους με αποτέλεσμα να καταρρέει το σύμπαν γύρω τους, στις δικές τους κραταιές χώρες, την ώρα που εκείνοι σφυρίζουν αδιάφορα. Το ναυάγιο του PSI+, από αυτή την άποψη, είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται η Ευρώπη σήμερα. Αμέσως μετά η Ευρώπη θα εξαναγκαστεί να αποφασίσει είτε να διαλύσει την ευρωζώνη είτε να την επανασχεδιάσει σε νέα, ορθολογική βάση.
Τα οφέλη της Ελλάδας από ένα ναυάγιο του PSI+
1. Στην τελευταία πρόταση έγραφα πως το ναυάγιο του PSI+ θα υποχρεώσει την Ευρώπη «να αποφασίσει είτε να διαλύσει την ευρωζώνη είτε να την επανασχεδιάσει σε νέα, ορθολογική βάση». Και στην μία και στην άλλη περίπτωση, η Ελλάδα θα έχει μια ευκαιρία να ξεφύγει από την σημερινή σκοτοδίνη. Όπως έχει γίνει πλέον (ελπίζω) σαφές σε όλους μας, η Κρίση στην Ελλάδα δεν μπορεί να ξεπεραστεί με νέα δάνεια υπό τον όρο της περεταίρω συρρίκνωσης του ΑΕΠ (την αυστηρή λιτότητα δηλαδή) και ενόσω η Ευρώπη τελεί υπό άρνηση, δημιουργώντας έτσι υφεσιακές συνθήκες σε ολόκληρη την ήπειρο. Στο βαθμό που το PSI+ δεν είναι παρά ένα φύλο συκής για την συνέχιση της πολιτικής αυτής, το ναυάγιό του είναι καθήκον της χώρας μας προς τον εαυτό της. Στο πλαίσιο του επανασχεδιασμού της ευρωζώνης που θα ακολουθήσει, θα μας δοθεί (για πρώτη φορά από τότε που ξέσπασε η Κρίση) η ευκαιρία να εκπονήσουμε ένα ρεαλιστικό Σχέδιο Απόδρασης.

2. Το ελληνικό δημόσιο, ό,τι και να γίνει με το PSI+, θα πρέπει από τώρα να αυτοχρηματοδοτείται. (Έχω αναφερθεί εδώ σε δύο τρόπους που μπορεί να επιτευχθεί η αυτοχρηματοδότηση για μια περίοδο έκτακτης ανάγκης.)  Αν η ίδια η ελληνική κυβέρνηση πάρει την απόφαση ότι από εδώ και εμπρός (και μέχρι η ευρωζώνη είτε να διαλυθεί είτε να επανασχεδιαστεί) το δημόσιο θα ζει από τα έσοδά του, απορρίπτοντας επί τέλους τις ψευδαισθήσεις ότι ο συνδυασμός PSI+ και Μνημονίου Νο.2 θα μας επιτρέψουν να έχουμε πρωτογενή ελλείμματα και στο μέλλον, θα έχουμε κάνει ένα μεγάλο άλμα προς τα εμπρός.

3. Δύο χρόνια τώρα, η οικονομία της χώρας μας έχει στεγνώσει από επενδύσεις. Βασικός παράγοντας είναι το «έργο» που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «Περιμένοντας την Πτώχευση». Σε μια χώρα όπου όλοι ρωτούν (αν και ξέρουν την απάντηση) «Τι θα γίνει; Θα την αποφύγουμε την πτώχευση;», κανείς δεν επενδύει. Σε μια χώρα όπου το ερώτημα «Τελικά θα πτωχεύσουμε;» ισοδυναμεί με το ερώτημα «Θα μας δώσουν την επόμενη δόση;», η στάση επενδύσεων είναι φυσιολογική. Για αυτό πρέπει να πυροδοτηθούν τα CDS, για αυτό τον λόγο πρέπει να ειπωθούν τα λόγια «στάση πληρωμών», «default» κλπ ώστε να μπει ένα τέλος σε αυτή την αγωνία που εγγυάται ότι, όσο διαιωνίζεται, κανένας, έλληνας ή ξένος, δεν πρόκειται ποτέ να επενδύσει. Σκεφτείτε το: Με μηδενικό κόστος για το ελληνικό δημόσιο (καθώς έτσι κι αλλιώς κανείς δεν θα του χρηματοδοτεί τα πρωτογενή του ελλείμματα πλέον, ούτε καν η τρόικα), θα έχουμε σταματήσει αυτό το σήριαλ με την χρεοκοπία. Θα έχει εξαγγελθεί στα πρωτοσέλιδα και θα γυρίσουμε σελίδα. Εντός του ευρώ. Και με μια Ευρώπη που θα αναγκαστεί να επιστρέψει στο σχεδιαστήριο με στόχο την αναδόμηση της ευρωζώνης.
Συμπερασματικά, το μήνυμά μου είναι τόσο απλό όσο και αντίθετο με όλα όσα μας βομβαρδίζουν: Το πατριωτικό και ευρωπαϊκό μας καθήκον είναι να οδηγήσουμε το PSI+ σε ναυάγιο ώστε να προβούμε σε μια αναβολή της αποπληρωμής των δανείων μας τον Μάρτιο (η οποία θα καταγραφεί ως χρεοκοπία και θα πυροδοτήσει τα CDS). Αντί για την «καταστροφή», που μας λένε ότι θα φέρει, ένα ναυάγιο των διαπραγματεύσεων του PSI+ θα δώσει στην Ελλάδα μια ύστατη (έστω και μικρή) ευκαιρία απόδρασης από την Κρίση και στην Ευρώπη ένα κίνητρο να επιστρέψει στον δρόμο του ορθολογισμού. Το ότι, δυστυχώς, οι ηγέτες μας μάλλον θα θριαμβολογήσουν άλλη μια φορά για μια δήθεν σημαντική «συμφωνία» θα πρέπει να μας προβληματίσει. Και να μας κάνει να αναρωτηθούμε: Γιατί τους ανεχόμαστε ακόμα;