δραχμή ή ευρώ

του Γιάννη Τσιρώνη

Πολλή συζήτηση γίνεται τον τελευταίο καιρό για την επιστροφή στην δραχμή. Τα επιχειρήματα πολλά:

• «Αφού έτσι και αλλιώς θα χρεοκοπήσουμε, τουλάχιστον να μην ξεπουληθούμε στους Ευρωπαίους».
• «Με φτηνό νόμισμα θα τονωθούν οι εξαγωγές και ο τουρισμός».
• «Δέχομαι να πεινάσω, αλλά η εθνική μας κυριαρχία είναι αδιαπραγμάτευτη».
• «Μόλις η Αργεντινή έκανε στάση πληρωμών, άρχισε η ανάκαμψη».
• «Η ευρωζώνη είναι ένας συνεταιρισμός κερδοσκόπων, που ξεζουμίζει τον πλούτο της χώρας μας».

Σε όλα αυτά τα επιχειρήματα υπάρχει μία δόση αλήθειας. Το λάθος τους όμως είναι ότι αντλούν επιχειρήματα από την διεθνή εμπειρία, χωρίς να αναζητούν τις πραγματικές αιτίες που η Ελλάδα οδηγήθηκε στα σημερινά αδιέξοδα. Και πολύ περισσότερο, χωρίς να εξετάζουν εάν αυτές οι αιτίες θα πάψουν να υπάρχουν εάν η χώρα βγει από την ευρωζώνη.

Αν απαριθμήσουμε τις αιτίες αυτές, θα ανακαλύψουμε δυστυχώς, ότι καμία δεν οφείλεται στην συμμετοχή της χώρας στην ευρωζώνη:

• Η εγκατάλειψη της υπαίθρου και η συγκέντρωση του πληθυσμού σε αβίωτες πόλεις, άρχισε από τον εμφύλιο.
• Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις ουδέποτε επένδυσαν στην καινοτομία και την ανταμοιβή της παραγωγικότητας. Αντίθετα καλλιέργησαν την διαπλοκή με το κράτος, και την αναξιοκρατία στην εσωτερική τους ιεραρχία.
• Ο αγροτικός μας τομέας εδώ και δεκαετίες δέθηκε στο άρμα των επιδοτήσεων και των ευρωπαϊκών κατευθύνσεων.
• Η ασυδοσία και η απληστία απαξίωσαν το τουριστικό μας κεφάλαιο.
• Το πελατειακό κράτος ανθούσε και αυθαιρετούσε, πολύ πριν σπαταλήσει τα ευρωπαϊκά κονδύλια. Δεκαετίες πριν, υφάρπαξε και κατασπατάλησε τις οικονομίες του ΙΚΑ, του ΤΕΒΕ και των άλλων ταμείων.

Αν αναλογιστούμε λοιπόν ότι ζούμε σε μία χώρα που η πλειοψηφία των ζωτικών αγαθών εισάγεται από τρίτες χώρες, ας φανταστούμε τι θα αλλάξει εάν φύγουμε από το ευρώ:

• Σήμερα η χώρα υπολογίζεται ότι έχει μία νομισματική ρευστότητα 150 δις ευρώ. Εάν βγούμε από το ευρώ, το σύνολο των πολιτών και των επιχειρήσεων θα προσπαθήσει άμεσα να βγάλει αυτά τα χρήματα από τις τράπεζες για να προλάβει μία δραματική υποτίμηση. Ακόμα και εάν δεν προλάβει να τα αποσύρει, γιατί οι τράπεζες θα κάνουν άμεσα στάση πληρωμών, όποτε σταματήσει ο πανικός, όλοι θα διεκδικήσουμε τα χρήματά μας σε ευρώ, ακόμα και μετά από αρκετούς μήνες. Με απλά λόγια, αργά ή γρήγορα αυτά τα 150 δις θα φύγουν από το νομισματικό σύστημα. Τα ευρώ για αρκετά χρόνια θα κυκλοφορούν στην μαύρη αγορά, όπως μετά τον πόλεμο κυκλοφορούσαν τα δολάρια και οι χρυσές λίρες.
• Το πιθανότερο είναι ότι οι εισαγωγές θα πληγούν ανεπανόρθωτα, γιατί οι προμηθευτές που εξάγουν αγαθά στην Ελλάδα, θα ζητούν προκαταβολικά την αμοιβή τους σε ευρώ. Ελάχιστες όμως επιχειρήσεις θα μπορούν να προπληρώσουν τα αγαθά και μάλιστα σε ξένο νόμισμα. Η σύγκριση με την Αργεντινή, μία χώρα έντονα εξαγωγική, είναι τουλάχιστον εξωπραγματική. Αν σήμερα μιλάμε για φτώχεια, αυτή η πραγματικότητα θα ενταθεί.
• Πέρα από τις μεγάλες ελλείψεις σε ζωτικά αγαθά που εισάγονται, όπως το σιτάρι, θα υπάρξει και έκρηξη τιμών, αφού θα τα εισάγουμε σε ευρώ και θα τα πληρώνουμε σε δραχμές. Κάποιοι φαντάζονται ότι έτσι θα τονωθεί η ελληνική μεταποίηση. Ωστόσο η μεταποίηση απαιτεί μηχανές, εργαλεία και ανταλλακτικά, τα οποία θα είναι σε μεγάλη έλλειψη.
• Επίσης, ας μην ελπίζουμε ότι θα επιβάλουμε δασμούς στα εισαγόμενα. Αυτό δεν επιτρέπεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ), από τον οποίο εάν αποχωρήσουμε κανείς δεν θα αγοράζει τα προϊόντα μας. Ας συνειδητοποιήσουμε ότι δεν ζούμε την δεκαετία του '50, αλλά την εποχή της παγκοσμιοποίησης, είτε ανήκουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) είτε παλεύουμε μοναχοί μας.
• Αντίστοιχα, για λίγα χρόνια θα γνωρίσει κάμψη ο τουρισμός, εκτός και εάν φανταστούμε ότι η πείνα και οι ελλείψεις δεν θα φέρουν κοινωνικές εκρήξεις και βίαιες αντιδράσεις.
• Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας θα ενταθεί. Αν σήμερα φοβόμαστε, ότι το Ελληνικό θα ξεπουληθεί για 5 δις ευρώ, με την δραματική υποτίμηση του τοπικού νομίσματος, πιθανότατα θα πουληθεί για 1-2 δις. Εξίσου ευάλωτος θα είναι και ο ορυκτός μας πλούτος.
• Αντίστοιχες πιέσεις θα υπάρχουν για αγορά όπλων.
• Στο θεσμικό επίπεδο, χωρίς την ομπρέλα του ευρωπαϊκού κεκτημένου και του ευρωπαϊκού δικαστηρίου, οι διεφθαρμένες κυβερνήσεις δεν θα λογοδοτούν σε κανένα. Κανείς δεν μας λέει γιατί η έξοδος από το ευρώ, θα πατάξει την διαφθορά.

Για να καταλήξω: Μπορεί η Ευρωπαϊκή Ένωση να είναι μία απαράδεκτη γραφειοκρατική πραγματικότητα, που απειλεί την προοπτική της χώρας μας, αλλά είμαστε εμείς που καταντήσαμε την Ελλάδα ξέφραγο αμπέλι. Με την επιστροφή στην δραχμή, δυστυχώς το αμπέλι θα εξακολουθήσει να είναι ξέφραγο. Απλά θα γίνει πολύ φθηνότερο σε όσους θέλουν να το αρπάξουν.
Από «πράσινη πολιτική» via ppol.gr
πηγή:tvxs.gr