κρίση

Σε περιόδους κρίσης η ενότητα και η αλληλεγγύη είναι το κλειδί της επιτυχίας των αδύναμων.
Στην Ελλάδα αυτά είναι ψιλά γράμματα..όλοι έχουν το αλάθητο του πάπα  και όσο συνεχίζετε η πολυδιάσπαση η γεύση της ήττας θα είναι μόνιμη και οι συνέπειες τραγικές..
(τρία πανέξυπνα σποτάκια που χρησιμοποιούν τώρα και οι Πορτογάλοι για τη γενική απεργία..)







Ενώ στον τόπο κυριαρχούν όλο και περισσότερο πατριωτικές κορώνες,αφορισμοί,ρατσισμός,εθνικισμός με αποτέλεσμα η κοινωνία να εκφασίζεται  κάθε μέρα και ποιο πολύ,στο εξωτερικό αγωνίζονται  και συμπαραστέκονται στον αγώνα του λαού μας..

Χαρακτηριστικό το παρακάτω δημοσίευμα για το πως άνθρωποι των γραμμάτων απ' την Γερμανία αντιλαμβάνονται την κρίση,τις μέχρι τώρα επιπτώσεις,αλλά και την κορύφωσή της που την προσδιορίζουν στις αρχές του 2013.

"ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΑ ΣΥΜΦΩΝΑ"

H εφημερίδα Tageszeitung δημοσιεύει υπό τον τίτλο «Δημοκρατία αντί για δημοσιονομικό Σύμφωνο» την έκκληση που απευθύνει η Ένωση για την κριτική κοινωνική έρευνα (Assoziation für kritische Gessellschaftsforschung AkG), την οποία συνυπέγραψαν 120 προσωπικότητες, πολλοί εξ' αυτών καθηγητές πανεπιστημίων, στελέχη ερευνητικών ινστιτούτων και οργανισμών.

Στο κείμενο υποστηρίζεται ότι η ευρωπαϊκή κρίση χρέους θα συνεχίσει να οξύνεται δραματικά και η κορύφωση της, η οποία τοποθετείται στις αρχές του 2013, θα οδηγήσει στη δημιουργία ενός «αυταρχικού νεοφιλελεύθερου συνασπισμού στον οποίο θα συμμετάσχουν καπιταλιστικές ενώσεις, χρηματοπιστωτικοί φορείς, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η γερμανική κυβέρνηση και άλλες εξαγωγικές χώρες, οι οποίες με γρήγορες διαδικασίες θα περάσουν από τα κοινοβούλια το προσφάτως αποφασισθέν στις Βρυξέλλες "δημοσιονομικό σύμφωνο"».

«Δεν αντέχουμε άλλο αυτή την αντικοινωνική και αντιδημοκρατική πολιτική; όπως και τις ρατσιστικές επιθέσεις εναντίον του ελληνικού λαού» αναφέρει, μεταξύ άλλων, το κείμενο- έκκληση, κάνοντας επίσης λόγο για πλουτισμό των λίγων και πόνο των πολλών, αλλά και για «θαυμασμό για την αντίσταση και την αλληλεγγύη στον ελληνικό λαό».

«Ζητάμε το αυτονόητο: πραγματική δημοκρατία και μια καλή ζωή με αξιοπρέπεια για όλους -στην Ευρώπη και αλλού», επισημαίνεται στο κείμενο όπου υπογραμμίζεται εν συνεχεία ότι «Η κρίση στην Ευρώπη είναι η κορυφή του παγόβουνου. Κάτω από αυτό βρίσκεται μια βαθιά δομική κρίση του καπιταλισμού».

Οι συντάκτες του κειμένου υποστηρίζουν ότι «αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα απειλεί ολόκληρη την Ευρώπη: ανεργία, φτωχοποίηση ευρύτερων στρωμάτων του πληθυσμού, διάλυση του συστήματος υγείας, αύξηση των ψυχικών νοσημάτων και μείωση του προσδόκιμου ζωής».

Στο κείμενο εκφράζεται η αντίθεση στη «στρατηγική του σοκ» που εφαρμόστηκε από το ΔΝΤ σε πολλές αφρικανικές χώρες τη δεκαετία του 1980 αλλά και για το μετασχηματισμό της Ανατολικής Ευρώπης κατά τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1990, προκαλώντας πολλά θύματα.

Αναφορά γίνεται επίσης στις «μη εκλεγμένες κυβερνήσεις που επιβάλλουν στην Ιταλία και την Ελλάδα με ρόπαλα, δακρυγόνα και ρίψη νερού κάθε υπαγόρευση για λιτότητα που αποφασίζεται στις Βρυξέλλες, τη Φραγκφούρτη και το Βερολίνο από ανδροκρατούμενες ομάδες εμπειρογνωμόνων».

Στο κείμενο επισημαίνεται ακόμα ότι «όπως στην παγκόσμια κρίση του 1930, (έτσι και σήμερα) κερδίζουν σε επιρροή οι σοβινιστικές και φασιστικές δυνάμεις σε Ουγγαρία, Αυστρία, Φινλανδία και αλλού» και καλούνται οι λαοί να συμμετάσχουν στις επικείμενες διαμαρτυρίες που έχουν προγραμματισθεί προσεχώς, προκειμένου να απαιτηθεί μια εναλλακτική διέξοδος από την κρίση.

Το κείμενο ζητά τη μη επικύρωση του δημοσιονομικού Συμφώνου και την ανάκληση του νομοθετικού πακέτου της Ε.Ε. για την «οικονομική διακυβέρνηση», το «ριζικό εκδημοκρατισμό της πολιτικής και της οικονομίας σε όλα τα επίπεδα», την κατάργηση της «ρατσιστικής πολιτικής των συνοριακών τειχών με την παροχή δικαιώματος παραμονής και εγγράφων για όλους», ενώ τάσσεται κατά «της αυταρχικής-νεοφιλευλεύθερης Ε.Ε. των λίγων, επιδιώκοντας μια δημοκρατική, κοινωνική και οικολογική Ευρώπη των πολλών».

http://youpayyourcrisis.blogspot.com/2012/03/120.html

Έξοδος; Η απόδραση από την κρίση της Ευρωζώνης

» Η ιστορία και η φύση του ευρώ ως νέας μορφής παγκόσμιου νομίσματος
» Η αρχιτεκτονική και τα ιδρυτικά προβλήματα της Ευρωζώνης
» Η αποτυχία της λιτότητας στην ΕΖ και οι ελίτ που επιμένουν να την επιβάλλουν
» Η πολιτική και κοινωνική σημασία μιας πιθανής διάλυσης της ΕΖ
» Λύνοντας το Γόρδιο Δεσμό: Για μια συντεταγμένη έξοδο της Ελλάδας από την ΕΖ - Προβλήματα κ προοπτικές

Download full report

Η μελέτη θα κυκλοφορήσει σύντομα στα ελληνικά από τις Εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ .

Οι δυο προηγούμενες μελέτες εκδόθηκαν αντίστοιχα την Άνοιξη και το Φθινόπωρο
του 2010

1η  : 2010 KPIΣH EYPΩZΩNHΣ. ΦTΩXEIA TOY ΔYNATOY ΠTΩXEYΣH TOY AΔYNATOY  -
ΕΚΔΟΣΕΙΣ  ΝΟΒΟΛΙ

2η : Η ΕΥΡΩΖΩΝΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΘΕΤΗΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ    - ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ΛΙΒΑΝΗ

Προδημοσίευση - Περίληψη

1. Η κρίση της Ευρωζώνης είναι μέρος της παγκόσμιας αναταραχής που ξεκίνησε
το 2007 ως αμερικάνικη κρίση στην αγορά ακινήτων, έγινε  παγκόσμια τραπεζική
κρίση, μετατράπηκε σε παγκόσμια ύφεση, και ως εκ τούτου οδήγησε σε κρίση του
δημόσιου χρέους. Στα  τέλη του 2011 υπάρχει ο κίνδυνος της επιστροφής σε
μια τραπεζική κρίση στην Ευρώπη και αλλού. Στην καρδιά της αδυναμίας των
Τραπεζών βρίσκεται το ιδιωτικό και το δημόσιο χρέος που συσσωρεύτηκε κατά
την περίοδο της έντονης χρηματιστικοποίησης  τη δεκαετία του 2000.

2.Το ευρώ είναι μια μορφή διεθνούς αποθεματικού νομίσματος που δημιουργήθηκε
από μια ομάδα ευρωπαϊκών κρατών για να εξασφαλίσει πλεονεκτήματα υπέρ των
Ευρωπαϊκών Τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων στο πλαίσιο της
χρηματιστικοποίησης. Το ευρώ επιχείρησε να ανταγωνιστεί το δολάριο,  αλλά
χωρίς να έχει την υποστήριξη ενός αντίστοιχα ισχυρού ενιαίου κράτους.
Θεμελιώδης αδυναμία του είναι ότι στηρίζεται σε μια συμμαχία  ανόμοιων
κρατών που αντιπροσωπεύουν οικονομίες με αποκλίνουσες ανταγωνιστικότητες.

3. Το ευρώ λειτούργησε ως διαμεσολαβητής στην Ευρώπη ,στη διάρκεια της
παγκόσμιας κρίσης  που ξεκίνησε το 2007. Η ΟΝΕ(να αλλάξει το αρχικό κι αντί
για European να γίνει Economic δημιούργησε ένα διαχωρισμό μεταξύ κέντρου και
περιφέρειας και εισήγαγε  ανάμεσά τους σχέσεις ιεραρχίας και διακρίσεων. Η
περιφέρεια έχασε σε ανταγωνιστικότητα τη δεκαετία του 2000, με συνέπεια  την
αύξηση των  ελλειμμάτων στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών στις ανταλλαγές με
το  κέντρο και την συσσώρευση  σημαντικών οφειλών  προς τα χρηματοπιστωτικά
ιδρύματα του κέντρου. Το αποτέλεσμα ήταν να αναδειχθεί  η Γερμανία ως η
κύρια οικονομική δύναμη της Ευρωζώνης.

4. Η πολιτική της Ευρωζώνης για την αντιμετώπιση της κρίσης είναι  βαθύτατα
νεοφιλελεύθερη: περικοπή των δημόσιων δαπανών, αύξηση των έμμεσων φόρων,
μείωση των μισθών, περαιτέρω απελευθέρωση των αγορών και ιδιωτικοποίηση της
δημόσιας περιουσίας. Αντίστοιχες θεσμικές αλλαγές εντός της ΟΝΕ - πάνω απ
΄όλα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και το Ευρωπαϊκό Ταμείο
Χρηματοπιστωτικής Σταθεροποίησης Σταθερότητας (ΕΤΧΣ) -  εδραιώνουν την
κυριαρχία του κέντρου, ιδιαίτερα της Γερμανίας. Γενικότερα, οι εφαρμοζόμενες
πολιτικές απειλούν να μετατοπίσουν την ισορροπία της οικονομικής, κοινωνικής
και πολιτικής δύναμης υπέρ του κεφαλαίου και κατά της εργασίας σε όλη την
Ευρώπη.

5.Η λιτότητα είναι αντιφατική, διότι οδηγεί σε ύφεση με αποτέλεσμα να
επιδεινώνεται το βάρος του χρέους και περαιτέρω να τίθενται σε κίνδυνο οι
τράπεζες και η ίδια η νομισματική ένωση. Αυτή η αντίφαση συνδέεται με τη
φύση της ΟΝΕ ως συμμαχία διαφορετικών κρατών με αποκλίνουσες
ανταγωνιστικότητες. Ως αποτέλεσμα, η ΟΝΕ, σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα
έντονο δίλημμα: είτε να δημιουργήσει κρατικούς μηχανισμούς που θα μπορούσαν
να επιβάλλουν  πολιτικές αύξησης της ανταγωνιστικότητας στην  περιφέρεια ή
να υποστεί  ρήξη.

6.Η πιστωτική ισχύς της ΕΚΤ χρησιμοποιήθηκε αυθαίρετα για να προστατεύσει τα
συμφέροντα των μεγάλων τραπεζών, των ομολογιούχων και των επιχειρήσεων,
ακόμη και με την παράκαμψη του ίδιου του  καταστατικού της ΕΚΤ. Η κοινωνική
ισχύς έχει ιδιοποιηθεί με μη δημοκρατικό τρόπο από ένα ελιτίστικο θεσμό που
εν συνεχεία τέθηκε  στην υπηρεσία του μεγάλου κεφαλαίου στην Ευρώπη. Αλλά η
ικανότητα της ΕΚΤ να αμβλύνει τις πιέσεις της κρίσης περιορίζεται από την
απουσία ενός ενιαίου κράτους που θα  στηρίξει τις υποχρεώσεις της και τη
φερεγγυότητα της .

7.Η λειτουργία του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας επίσης
παρεμποδίζεται από την απουσία μιας ενιαίας κρατικής αρχής που να μπορεί να
υποστηρίξει με αξιόπιστο τρόπο την διεύρυνση  της ικανότητας του να
δανείζει. Επιπλέον, η ικανότητα του EFSF για  αναπλήρωση κεφαλαίου των
τραπεζών που αντιμετωπίζουν κινδύνους αντιβαίνει στον εθνικό χαρακτήρα των
ευρωπαϊκών τραπεζών. Μια συμμαχία  διαφορετικών κρατών δεν μπορεί εύκολα να
αντλήσει από κοινού  τα κεφάλαια για τη διάσωση των εθνικών τραπεζών  ενός
εκ των μελών της . Δεν είναι λογικό το επιχείρημα ότι η Γερμανία θα
μπορούσε, για παράδειγμα, να διασώσει τις γαλλικές ή ισπανικές  τράπεζες
χωρίς ανάλογο αντάλλαγμα.

8.Η σύνδεση των εθνικών κρατών με τις εγχώριες τράπεζες  έχει ενταθεί κατά
τη διάρκεια της κρίσης. Οι τράπεζες έχουν αποκτήσει το δημόσιο χρέος των
δικών τους κρατών, έχουν καταθέσει επίσης πλεονάζουσα ρευστότητα στις
εθνικές κεντρικές τράπεζες (ΕθνΚΤ) και τέλος ,στηρίζονται όλο και
περισσότερο στον Μηχανισμό Επείγουσας Παροχής  Ρευστότητας  (ΜΕΠΡ) που
παρέχεται  από την Εθνική Κεντρική Τράπεζα. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι
τράπεζες και τα εθνικά κράτη αντιμετωπίζουν τώρα αυξημένο τον  κίνδυνο της
από κοινού αθέτησης πληρωμών. Η επιλογή που σταδιακά εμφανίζεται για τα
περιφερειακά κράτη είναι ιδιαίτερα δύσκολη: είτε να κρατικοποιήσουν  πλήρως
τις τράπεζες  είτε  να χάσουν  τον έλεγχο τους.

9.Το εντεινόμενο σχίσμα μεταξύ κέντρου και περιφέρειας, η απουσία
αποτελεσματικών θεσμικών αλλαγών  για την ίδια την ΟΝΕ, οι πιέσεις για
λιτότητα και η απειλή κατά των  τραπεζών  δημιουργούν δυσμενείς συνθήκες για
τις περιφερειακές χώρες. Οι μελλοντικές προοπτικές είναι δυσοίωνες και
περιλαμβάνουν χαμηλή ανάπτυξη, υψηλή ανεργία και αύξηση  του χρέους. Η
ικανότητα των περιφερειακών χωρών να παραμείνουν εντός της ΟΝΕ είναι υπό
αμφισβήτηση και η πιο πιθανή υποψήφια για άμεση έξοδο είναι η Ελλάδα.

10.Η Ελλάδα προφανώς δεν είναι σε θέση, ούτε  να εξυπηρετήσει  το δημόσιο
χρέος της ούτε πληροί  τις προϋποθέσεις των σχεδίων διάσωσης, κάνοντας
αναπόφευκτη την αθέτηση πληρωμών. Ωστόσο, η αθέτηση πληρωμών με πρωτοβουλία
των πιστωτών και εντός των περιορισμών της ΟΝΕ (η λεγόμενη συντεταγμένη
αθέτηση πληρωμών ) δεν θα ήταν προς το συμφέρον της χώρας. Είναι πιθανόν να
οδηγήσει σε απώλεια ελέγχου επί των εγχώριων τραπεζών, δεν θα άρει τη
λιτότητα,  θα κρατήσει τη χώρα εντός της ανταγωνιστικής μέγγενης  του ευρώ,
και θα μπορούσε να οδηγήσει σε απώλεια της εθνικής ανεξαρτησίας καθώς η
δημοσιονομική πολιτική θα τεθεί απ΄ ευθείας υπό τον έλεγχο των κρατών
κέντρου. Η προοπτική μιας ενδεχόμενης εξόδου από την ΟΝΕ θα εξακολουθεί να
υφίσταται.

11.Η αθέτηση πληρωμών πρέπει να γίνει με πρωτοβουλία του οφειλέτη, με
κυρίαρχο και δημοκρατικό τρόπο  που θα οδηγήσει σε εκτεταμένη διαγραφή του
χρέους. Η στάση πληρωμών με  πρωτοβουλία του οφειλέτη θα επισπεύσει κατά
πάσα πιθανότητα την έξοδο από την ΟΝΕ. Η εγκατάλειψη του ευρώ θα προσφέρει
περισσότερες επιλογές για την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους δεδομένου ότι
το κράτος θα μπορεί να μετατρέψει το σύνολο του χρέους στο νέο νόμισμα. Η
έξοδος προσφέρει μεγαλύτερη ευχέρεια κινήσεων για τη διάσωση των τραπεζών
μέσω της εθνικοποίησης και της παροχής εγχώριας ρευστότητας από τη στιγμή
που θα ανακτηθεί ο έλεγχος της νομισματικής πολιτικής .Ωστόσο, η έξοδος θα
δημιουργήσει νέα προβλήματα για τις τράπεζες καθώς  μέρος του ενεργητικού
τους και των υποχρεώσεων τους, θα παραμείνει σε ευρώ. Το αποτέλεσμα θα
μπορούσε πιθανότατα να είναι η  συρρίκνωση των ελληνικών τραπεζών με  την
πάροδο του χρόνου. Η  έξοδος, τέλος, θα δημιουργήσει προβλήματα στη
νομισματική κυκλοφορία και  θα προκαλέσει συναλλαγματικά προβλήματα καθώς το
νέο νόμισμα θα υποτιμηθεί. Παρ ΄όλα αυτά, η διατάραξη της νομισματικής
κυκλοφορίας  είναι απίθανο να  είναι καθοριστική, ενώ η υποτίμηση θα δώσει
την ευκαιρία για  ταχεία ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας. Εν κατακλείδι, εάν
η Ελλάδα προβεί σε στάση πληρωμών , θα πρέπει να αποχωρήσει από την ΟΝΕ.

12.Η αθέτηση  πληρωμών  με πρωτοβουλία  του οφειλέτη ενέχει σοβαρούς
κινδύνους και κόστη .Αλλά η εναλλακτική λύση είναι η οικονομική και
κοινωνική παρακμή εντός της ΟΝΕ , η οποία  θα μπορούσε  να καταλήξει σε
χαοτική και ακόμη πιο δαπανηρή έξοδο. Αντίθετα, εάν η αθέτηση πληρωμών  και
η έξοδος σχεδιάζονταν και πραγματοποιούνταν από μια αποφασισμένη κυβέρνηση,
θα μπορούσε η χώρα να τεθεί σε πορεία ανάκαμψης. Γι ΄αυτό, θα ήταν
απαραίτητο να υπάρξει ένα ευρύ πρόγραμμα, που θα περιλαμβάνει έλεγχο των
κεφαλαιακών ροών ,αναδιανομή,  βιομηχανική πολιτική, καθώς και ριζική
αναδιάρθρωση του κράτους. Ο στόχος θα είναι να αλλάξει η ισορροπία δυνάμεων
υπέρ της εργασίας, ενώ  ταυτόχρονα, να τεθεί τη χώρα σε πορεία βιώσιμης
ανάπτυξης και  υψηλής απασχόλησης. Επίσης , θα πρέπει να προστατευτεί  η
εθνική ανεξαρτησία  .

13.Γενικότερα, η κρίση της  Ευρωζώνης σηματοδοτεί το τέλος μιας περιόδου
βεβαιότητας για την  οικονομική και πολιτική ολοκλήρωση της Ευρώπης. Η
ιδεολογία του  Ευρωπαϊσμού, που υπόσχονταν  αλληλεγγύη και ενότητα στους
λαούς της Ευρώπης είναι σε υποχώρηση καθώς το κέντρο έχει δαιμονοποιήσει την
περιφέρεια κατά τη διάρκεια της κρίσης. Το  βάθος και η σοβαρότητα της
κρίσης  προκαλούν έντονη κοινωνική αντίδραση κατά των μεγάλων τραπεζών και
επιχειρήσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το αδιέξοδο στο  οποίο κατέληξε η ΟΝΕ
εγείρει την πιθανότητα  πιο ενεργούς  οικονομικής και κοινωνικής παρέμβασης
των εθνικών κρατών της Ευρώπης στο ορατό μέλλον.

14. Η απαιτούμενη αναδόμηση της Ευρώπης, καθώς η ΕΕ και η ΟΝΕ βρίσκονται σε
πορεία συρρίκνωσης, δεν θα πρέπει να πραγματοποιηθεί από τους εκπροσώπους
του νεοφιλελευθερισμού που επιδιώκουν να υπερασπίσουν τα συμφέροντα του
μεγάλου κεφαλαίου. Αντίθετα, θα πρέπει να είναι δημοκρατική στο περιεχόμενο,
να στηριχθεί στις δυνάμεις της οργανωμένης εργασίας και της κοινωνίας των
πολιτών, να αντλήσει από τη θεωρητική παράδοση της Πολιτικής Οικονομίας και
των Ετερόδοξων Οικονομικών , καθώς και να βαδίσει προσεχτικά μεταξύ ενός
φθίνοντος Ευρωπαϊσμού και ενός ανερχόμενου εθνικισμού. Πάνω απ΄ όλα θα
πρέπει να έχει διαρκώς κατά νου το παλιό σοσιαλιστικό απόφθεγμα ότι η
Ευρωπαϊκή ενότητα είναι δυνατή μόνο στη βάση των συμφερόντων των
εργαζομένων.
http://elegr.gr/details.php?id=260

το μάθημα της πατάτας

http://tvxs.gr

Η κρίση έδειξε πως η αυτενέργεια και η αλληλεγγύη των ανθρώπων μπορούν να κάνουν τις διαδικασίες της αγοράς περιττές.

Σαν χρήσιμο πράγμα που ικανοποιεί διατροφικές ανάγκες, ένα τσουβάλι πατάτες Νευροκοπίου 20 κιλών στο Πάρκο Γουδή, ή στην είσοδο του Δημαρχείου Βύρωνα, ή στον παράδρομο της Εθνικής οδού Αθηνών – Λαμίας στη Νέα Κηφισιά δεν διαφέρει σε τίποτα από οκτώ συσκευασίες των δυόμισι κιλών πατάτας Νευροκοπίου σε ένα σούπερ μάρκετ στου Ζωγράφου, ή στον Βύρωνα ή στην Πολιτεία της Κηφισιάς.

Αντιθέτως, σαν εμπορεύματα, δηλαδή σαν κοινωνικά πράγματα, το τσουβάλι των είκοσι κιλών και οι συσκευασίες των δυόμισι κιλών διαφέρουν σημαντικά.

Το τσουβάλι των είκοσι κιλών είναι ένα απλό (μη καπιταλιστικό) εμπόρευμα, δηλαδή ένα εμπόρευμα που η πώλησή του, η μετατροπή του σε χρήμα, πέρα από το κόστος παραγωγής, εξασφαλίζει στον κάτοχό του, τον αγρότη-μικροπαραγωγό, απλώς ένα ατομικό εισόδημα διαβίωσης, κατά περίπτωση περισσότερο ή λιγότερο ικανοποιητικό. Κι αυτό διότι έχει παραχθεί και συσκευαστεί από μια οικογενειακή μικροεπιχειρηματική δραστηριότητα, στην οποία ο ιδιοκτήτης είναι και άμεσα εργαζόμενος.

Σε αντιδιαστολή, η συσκευασία των 2,5 κιλών αποτελεί καπιταλιστικό εμπόρευμα, δηλαδή ένα εμπόρευμα που η μετατροπή του σε χρήμα στοχεύει να εξασφαλίσει στον ιδιοκτήτη του όχι (απλώς) ένα ικανοποιητικό εισόδημα, αλλά το «κανονικό», δηλαδή το κοινωνικά μέσο ποσοστό κέρδους. Αν για παράδειγμα το μέσο ποσοστό κέρδους στην οικονομία είναι 12% επί του συνολικά χρησιμοποιούμενου κεφαλαίου και η επιχείρηση συσκευασίας και διανομής πατάτας είναι σχετικά μεγάλη, απασχολεί για παράδειγμα ένα κεφάλαιο 10 εκατ. ευρώ, το προσδοκώμενο μέσο κέρδος ετησίως θα είναι 1.200.000 ευρώ. Αν είναι μικρότερη, ας πούμε 4.000.000 ευρώ, το προσδοκώμενο μέσο κέρδος ετησίως θα είναι 480.000 ευρώ.

Η επιχείρηση συσκευασίας και διανομής πατάτας αγόραζε από τους αγρότες μικροεπιχειρηματίες-παραγωγούς το απλό εμπόρευμα (κάποιους τόνους πατάτας Νευροκοπίου) και το μετέτρεπε σε καπιταλιστικό εμπόρευμα χονδρικής (συσκευασίες που διατίθενται σε κάθε σούπερ μάρκετ της χώρας). Ο ιδιοκτήτης του σούπερ μάρκετ το μετέτρεπε περαιτέρω σε καπιταλιστικό εμπόρευμα λιανικής, καθώς οι δαπάνες σε υλικά και μισθούς για την αγορά, φύλαξη, πώληση κ.λπ. της πατάτας πρέπει να προσαυξηθούν και πάλι με το μέσο κέρδος.

Το αποτέλεσμα ήταν βέβαια ότι ο καταναλωτής αγόραζε τις πατάτες στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς του, δηλαδή δεν χρειαζόταν να πάει στο Πάρκο Γουδή, ή στον παράδρομο της Εθνικής οδού Αθηνών – Λαμίας στη Νέα Κηφισιά. Παράλληλα, οι δύο καπιταλιστικές διαδικασίες παραγωγής που παρεμβάλλονταν ανάμεσα στον αγρότη και τον καταναλωτή συμπίεζαν το εισόδημα και των δύο: Χαμηλή τιμή αγοράς από τον αγρότη, ψηλή τιμή πώλησης στον καταναλωτή.

Αναφορικά με την πατάτα, η κρίση έδειξε πως η αυτενέργεια και αλληλεγγύη των ανθρώπων μπορούν να κάνουν τις διαδικασίες καπιταλιστικής παραγωγής περιττές. Θα μπορούσε άραγε στο επίπεδο της συνολικής κοινωνίας να μετασχηματιστεί η οικονομία με γνώμονα τις κοινωνικές ανάγκες, δηλαδή υπερβαίνοντας τους καταναγκασμούς του κεφαλαίου και του κέρδους;

Οι καπιταλιστικές διαδικασίες παραγωγής που παρεμβάλλονται ανάμεσα στον αγρότη και τον καταναλωτή συμπιέζουν το εισόδημα και των δύο.

Ο Γιάννης Μηλιός είναι καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο ΕΜΠ

 Αγροτικά προϊόντα χωρίς μεσάζοντες

ΕΙΔΗ ΔΗΜΟΙ ΤΙΜΗ/ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ 

Ρύζι-Φασόλια-Πατάτες Δήμος Αμπελοκήπων – Μενεμένης Εκδήλωση ενδιαφέροντος έως 20/3 http://www.ampelokipi-menemeni.gr info@ampelokipi-menemeni.gr

 

Πατάτες Νευροκοπίου Δήμος Αγ. Αναργύρων Καματερού 0,32 € /κιλό http://www.agan.gov.gr 213 2023656

Λάδι Αργολίδας Δήμος Αγ. Αναργύρων Καματερού 2,80 € /κιλό http://www.agan.gov.gr 213 2023656

Πατάτες Νευροκοπίου Δήμος Αγ. Βαρβάρας 0,30-,032 € /κιλό http://www.agiavarvara.gr Παραγγελίες agrproducts@agiavarvara.gr 

Πατάτες Δήμος Αγ. Δημητρίου Τιμή Παραγωγού http://www.dad.gr Παραγγελίες dad-may@dad.gr

Βασικά Αγροτικά προίόντα Δήμος Αγ. Παρασκευής
http://www.agiaparaskevi.gr  Εκδήλωση ενδιαφέροντος από πλευράς δήμου-Αναμένονται ανακοινώσεις

Λάδι Μεσσηνίας Δήμος Αλίμου 13 € /5 λίτρα http://www.alimos.gov.gr Παραγγελίες http://alimiotes.polites.eu/

Πατάτες Νευροκοπίου Δήμος Αμαρουσίου 0,33 € /κιλό http://www.maroussi.gr 213-2038308 

Λάδι Μάνης Δήμος Αμαρουσίου 14,5 € /5 λίτρα http://www.maroussi.gr 213-2038308

Μέλι Ηρακλείου Δήμος Αμαρουσίου 7,50€/κιλό http://www.maroussi.gr 213-2038308

Πατάτες Νευροκοπίου Δήμος Βριλησσίων 0,30 € /κιλό http://www.vrilissia.gr Παραγγελίες 213-2050500 & 599 και online  

Λάδι Λακωνίας Δήμος Βύρωνα 14,5 € /5 λίτρα http://www.dimosbyrona.gr/article.php?id=3794  Παραγγελίες online Πατάτες 

Δήμος Βύρωνα 0,30 € /κιλό http://www.dimosbyrona.gr/article.php?id=3791 Νέες Παραγγελίες online http://www.dimosbyrona.gr/uplds/newv/File/2012%203/paragellia%20patatas.pdf

Πατάτες Νευροκοπίου Δήμος Γαλατσίου Διανομή 12/3 Αναμονή νέας παραγγελίας http://www.galatsi.gov.gr

Πατάτες - Ελαιόλαδο - Όσπρια Δήμος Γλυφλαδας Τιμές παραγωγού http://www.glyfada.gr 213.2025395-6 και online

Πατάτες Δήμος Δάφνης-Υμηττού Τιμές παραγωγού http://www.dafni-ymittos.gov.gr dimarxos@dafni-ymittos.gov.gr

Βασικά Αγροτικά προίόντα Δήμος Ελληνικού Αργυρούπολης
http://www.elliniko-argyroupoli.gr  Εκδήλωση ενδιαφέροντος από πλευράς δήμου-Αναμένονται ανακοινώσεις

Πατάτες Νευροκοπίου Δήμος Ζωγράφου 0,30 € /κιλό http://www.zografou.gr 210-74.90.102

Πατάτες Νευροκοπίου Δήμος Ηλιούπολης 0,30 € /κιλό http://www.ilioupoli.gr 210 9970053  

Πατάτες Άνω Βροντούς Δήμος Θερμαϊκου 0,25 €/κιλό http://www.thermaikos.gr patatathermaikos@gmail.com

Ρύζι Χαλάστρας Δήμος Θερμαϊκου Μπονέτ: 0,78€ / κιλό Νυχάκι: 0,74€ / κιλό Γλασσέ: 0,85€ / κιλό Καρολίνα: 1,00€ / κιλο http://www.thermaikos.gr patatathermaikos@gmail.com  

Πατάτες Νευροκοπίου Δήμος Καισαριανής 0,30 € /κιλό www.kessariani.gr 210-7296601 Νέες Παραγγελίες προσεχώς

Πατάτες Νευροκοπίου Δήμος Λυκόβρυσης-Πεύκης 9 € /30κιλά http://www.dimospefkis.gr  Παραγγελίες από Δευτέρα 12/3 στα τηλέφωνα επικοινωνίας : 2106145125, 2106145137, 2106145100 Πατάτες-Λάδι-

Αλεύρι-Ρύζι-Φακές-Φασόλια Δήμος Νεάπολης Συκεών http://www.sykies.gr  Εκδήλωση ενδιαφέροντος από πλευράς δήμου- online παραγγελίες εντός λίγων ημερών

Λάδι Λακωνίας Δήμος Νέας Ιωνίας 15 € /5 λίτρα http://www.neaionia.gr Παραγγελίες dimsxeseis@neaionia.gr

Πατάτες Τρίπολης Δήμος Περιστερίου 6 € /30κιλά http://www.peristeri.gr Θηβών και Αναπαύσεως

ΕΙΔΗ Πρωτοβουλίες Πολιτών ΤΙΜΗ/ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Πατάτες Φλώρινας «Άνωση» Εθελοντές Βόλου 0,25 € /κιλό http://www.anwsi.gr anwsi.mag@gmail.com

Ρύζι Σερρών «Άνωση» Εθελοντές Βόλου Καρολίνα 0,85€/κιλό γλασέ 0,73€ /κιλό νυχάκι 0,65€ /κιλό κίτρινο 0,66€ /κιλό http://www.anwsi.gr anwsi.mag@gmail.com

Αλεύρι Κιλκίς Εθελοντικη ομάδα δράσης Ν.Πιερίας 0,5 €/κιλό http://www.otoposmou.gr info@otoposmou.gr

Πατάτες Νευροκοπίου Εθελοντικη ομάδα δράσης Ν.Πιερίας 0,25 €/κιλό http://www.otoposmou.gr info@otoposmou.gr

Λάδι Κρήτης «Πολίτες του Βύρωνα» 13,5 € /5 λίτρα http://politestouvirona.blogspot.com/2012/03/17-2012.html online παραγγελίες 6977.456.053

Πορτοκάλια Αργολίδας «Πολίτες του Βύρωνα» 0,35 € /κιλό http://politestouvirona.blogspot.com/2012/03/17-2012.html online παραγγελίες 6977.456.053

Φασόλια Φενεού Κορίνθου «Πολίτες του Βύρωνα» 2,8 € /κιλό http://politestouvirona.blogspot.com/2012/03/17-2012.html online παραγγελίες 6977.456.053

Φάβα Φενεού Κορίνθου «Πολίτες του Βύρωνα» 2,8 € /κιλό http://politestouvirona.blogspot.com/2012/03/17-2012.html online παραγγελίες 6977.456.053

Φακές Φενεού Κορίνθου «Πολίτες του Βύρωνα» 2,8 € /κιλό http://politestouvirona.blogspot.com/2012/03/17-2012.html online παραγγελίες 6977.456.053

Πατάτες «Ενεργοί Πολίτες Λάρισας» 5€ /20κιλό http://www.energw.gr
Διάφορα προϊόντα Συνεταιριστική Παράκαμψη Μεσαζόντων http://synparmes.gr
Μήλα,πατάτες,αχλάδια,λάδι Πρωτοβουλία Μαθητών ΕΠΑΛ Τρίπολης Μήλο 0,75€ το κιλό (Στάρκιν – Ντελίσιους) με ελάχιστη ποσότητα τα 5 κιλά.
Αχλάδι 1€ το κιλό (Κριστάλι) με ελάχιστη ποσότητα τα 5 κιλά.
Πατάτα 0,35€ το κιλό (Τρίπολης Σπούντα) με ελάχιστη ποσότητα τα 20 κιλά http://koinoniatripolis.blogspot.com/ koinonikodiktyotripolis@gmail.com 

αυτοοργάνωση

Του Μπάμπη Μπιλίνη

 «Τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε δεν θα μπορέσουμε να τα λύσουμε αν μείνουμε στο επίπεδο σκέψης που είχαμε όταν τα δημιουργήσαμε». Α. Αϊνστάιν.

 Ας αρχίσουμε από τα αυτονόητα. Πολιτική χωρίς κοινωνική αναφορά δεν μπορεί να υπάρξει. Πολύ δε περισσότερο αριστερά ερήμην των κινημάτων είναι μουσειακό είδος. Τα κινήματα είναι το οξυγόνο, που τροφοδοτεί την Αριστερά. Είναι αυτό που την ανανεώνει με ιδέες και πρωτοπόρες δράσεις, που εμπλουτίζει και επικαιροποιεί τον προγραμματικό της λόγο.

 Για να ξεπεράσει την κρίση ο «καπιταλισμός του καζίνου» είναι υποχρεωμένος να καταστρέψει μέρος του κεφαλαίου και της εργασίας κηρύσσοντας τον πόλεμο στην κοινωνία. Η ποσότητα του χρήματος μειώνεται και το χρήμα που κυκλοφορεί δεν αλλάζει γρήγορα χέρια. Απέναντι σε αυτό τον πόλεμο η κοινωνία απαντά με το δικό της όπλο, την Αυτοοργάνωση και τη Δημοκρατία. Αυτό δημιουργεί εμπλοκή στο οικονομικό σύστημα των αγορών, που απειλείται με απορρύθμιση.

 Η κοινωνική αλληλεγγύη δημιουργεί παράλληλες ουτοπικές πραγματικότητες και οάσεις μέσα στο σύστημα, οδηγώντας έτσι στην πραγματική ουτοπία, στην ριζική αλλαγή του. Προτάσσει τη Δημοκρατία, ως πολιτισμική βάση λειτουργίας της κοινωνίας από την οικονομία των παγκοσμιοποιημένων αγορών, ρίχνοντας στο καναβάτσο πρακτικές, όπως αυτές που ζούμε, δηλαδή να συμπιέζονται μέχρι καταστρατήγησης οι δημοκρατικές διαδικασίες μπροστά στο φόβο των αγορών. Βλέπε εκκλήσεις του, και συνταγματολόγου, υπουργού οικονομικών να τελειώνουν όπως – όπως οι διαδικασίες της Βουλής Κυριακή βράδυ για να προλάβει το άνοιγμα των αγορών Δευτέρα πρωί ή να καταστρατηγούνται συνταγματικές πρόνοιες για το κοινωνικό αγαθό/ηλεκτροδότηση  με ειδικά τέλη/χαράτσια στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος.

 Οι φτωχοί άνθρωποι, οι νεόπτωχοι, για να μπορέσουν να επιβιώσουν μέσα στον τυφώνα του νεοφιλελευθερισμού και της κρίσης δημιουργούν τα δικά τους δίκτυα, που στηρίζονται στο δίκαιο, ηθικό εμπόριο και στην τοπική γεωργία της εγγύτητας.

 Το Ηθικό Εμπόριο υπήρξε μέρος της κουλτούρας που αναπτύχθηκε από τα πολιτικά κινήματα αμφισβήτησης των δεκαετιών 1960, 1970, 1980 αλλά και της Ριζοσπαστικής και Ανανεωτικής Αριστεράς. Ξεκίνησε ως αίτημα για δικαιότερες εμπορικές συμφωνίες μεταξύ των αναπτυγμένων χωρών και των αναπτυσσόμενων του «τρίτου κόσμου». Γρήγορα επεκτάθηκε με τον εμπλουτισμό της αριστερής σκέψης και σε αγώνα ενίσχυσης των περιθωριοποιημένων παραγωγών στις ίδιες τις αναπτυγμένες χώρες ενάντια στις επιλογές των πολυεθνικών των τροφίμων, που κυριάρχησαν στην παγκοσμιοποιημένη αγορά.

Μαζί με την ενίσχυση των παραγωγών μπήκαν και άλλοι στόχοι και αιτήματα, όπως οι καλύτερες συνθήκες εργασίας των εργατών στις τοπικές παραγωγικές μονάδες, οι επενδύσεις των κερδών στις τοπικές κοινωνίες και όχι η τοποθέτηση τους σε μακρινούς «παράκτιους» φορολογικούς παραδείσους, ο σεβασμός στο περιβάλλον, στη βιοποικιλότητα και στα ανθρώπινα δικαιώματα, που αποτελούν αναπόσπαστα συστατικά για το ηθικό εμπόριο.

 Το «κίνημα της πατάτας» ενταγμένο στα πλαίσια του δίκαιου, ηθικού εμπορίου και στη γεωργία της εγγύτητας και των τοπικών ποικιλιών αποτελεί ένα γνήσιο λαϊκό κίνημα, που εμπλουτίζει με τις δράσεις του την προγραμματική πληρότητα της αριστεράς προς μια ριζική αλλαγή του παραγωγικού και καταναλωτικού μοντέλου: την αυτοοργάνωση παραγωγών – καταναλωτών με στόχο την εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών. Αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του δρόμου για την μετάβαση  από την «Οικονομία των Αγορών» και τη διαρκή λιτότητα  στη «Οικονομία των Αναγκών», με   συμμετοχή των πολιτών και με δημοκρατία.
πηγή:αυγή

αδίκημα

Αθώοι κρίθηκαν όλοι οι κατηγορούμενοι για τα γεγονότα της 28ης Οκτωβρίου. Μάλιστα δεν χρειάστηκε να εξεταστούν όλοι οι μάρτυρες υπεράσπισης. Οι μάρτυρες κατηγορίες -αστυνομικοί της ασφάλειας- έπεσαν σε πολλές αντιφάσεις, ενώ τα γεγονότα δεν άφηναν περιθώρια παρερμηνείας.
Συνεχίζεται όμως η ομηρία των υπολοίπων διαδηλωτών που ταυτοποιήθηκαν από την ασφάλεια Θεσσαλονίκης και ακόμη δεν γνωρίζουν αν θα οδηγηθούν σε δίκη ή η υπόθεση θα καταλήξει στο αρχείο. Δεκάδες οργανώσεις, συλλογικότητες, σωματεία, αλλά και τα μέλη του κινήματος Ήμουν κι εγώ εκεί έχουν εκφράσει την αλληλεγγύη τους στους διωκόμενους και δηλώνουν ότι  θα βρεθούν στο πλευρό των κατηγορούμενων στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης.
Δικηγόροι, αλλά και φορείς, αποδίδουν εξαιρετική σημασία στη δίκη, καθώς όπως υποστηρίζουν σε περίπτωση καταδικαστικής απόφασης ανοίγει ο ασκός του Aιόλου και πλέον το δικαίωμα στη διαμαρτυρία τίθεται υπό αμφισβήτηση. Στο πλευρό των κατηγορούμενων αναμένεται να βρεθούν και να καταθέσουν ως μάρτυρες υπεράσπισης συνδικαλιστικά στελέχη, προσωπικότητες από το χώρο της αριστεράς και του αθλητισμού, αλλά και δεκάδες πολίτες που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις.
Η "Αυτόνομη Θύρα 10" καλεί σε συμπαράσταση των κατηγορουμένων κάνοντας λόγο για "τους χιλιάδες που αποφάσισαν να σαμποτάρουν την καλοστημένη φιέστα των αρχόντων".
Το κίνημα "ήμουν κι εγώ εκεί" καλώντας σε σύγκέντρωση το πρωί στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης εξέδωσε και την παρακάτω ανακοίνωση:
Όπως στην παρέλαση της 28^ης Οκτωβρίου, μαζί με χιλιάδες άλλους συμπολίτες μας, εκφράσαμε στους εκπροσώπους της κυβέρνησης και της πολιτείας την οργή, την αγανάκτησή μας, για την πολιτική που εξαθλιώνει το λαό, στερεί τη νεολαία από κάθε προοπτική εργασίας, εκποιεί το δημόσιο πλούτο, αυξάνει τις στρατιές των ανέργων, συρρικνώνει την Υγεία, την Παιδεία και την Πρόνοια και επιβάλλει την πολιτική και οικονομική κηδεμονία στη χώρα μας.
Έτσι και την 1η του Μάρτη, στην πρώτη δίκη για την Παρέλαση του Λαού, ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ! Και θα ’μαστε όλοι κατηγορούμενοι! Και οι 6 που δικάζονται εκείνη τη μέρα και οι 11 για τους οποίους η εισαγγελία δεν ανακοινώνει  αν και πότε θα παραπέμψει σε δίκη και οι χιλιάδες διαδηλωτές της Παρέλασης του Λαού είμαστε όλοι κατηγορούμενοι για το “αδίκημα” της ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΝΑ ΔΙΑΔΗΛΩΝΕΙ, ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ!
Όλοι εμείς, οι χιλιάδες διαδηλωτές, δε σταματήσαμε καμιά παρέλαση. Αντίθετα δώσαμε στην επέτειο το πραγματικό της νόημα. Παρέλαση εκείνη τη μέρα έκανε ο λαός! Βροντοφωνάξαμε “ΟΧΙ” στην τρόικα , το μνημόνιο, την αντιλαϊκή πολιτική! Δηλώσαμε την εναντίωσή μας στη φτώχεια και την αδικία που μας επιβάλλουν και βιώνουμε σε κάθε φάση της ζωής μας. Μιλήσαμε για το δικαίωμά μας για μια καλύτερη ζωή για μας και τα παιδιά μας.
Το μαύρο μέτωπο της εξουσίας, με τον σχηματισμό δικογραφίας αρχικά και τη στοχοποίηση 17 από τους χιλιάδες διαδηλωτές της 28ης, με την παραπομπή σε δίκη σήμερα των 6 από τους αρχικά διωκόμενους, αλλά και την  ένταση γενικότερα του αυταρχισμού και της καταστολής και την ποινικοποίηση των λαϊκών αγώνων (όπως φαίνεται κι από τις συλλήψεις των Θεοφανείων στη Χαλκίδα και τις διώξεις μαθητών στην παρέλαση των Ιωαννίνων ή την αποβολή 68 μαθητών του Κιλκίς γιατί συμμετείχαν σε διαδήλωση, το χτύπημα εργατικών κινητοποιήσεων σε επιχειρήσεις που κλείνουν, το χτύπημα της διαδήλωσης και τις συλλήψεις στις 6 του Δεκέμβρη ή τις συλλήψεις και τους τόνους δακρυγόνων στις 12  Φλεβάρη) δείχνει  το πραγματικό του πρόσωπο. Αφού στερεί από το λαό το ΨΩΜΙ και κάθε ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ, ποινικοποιεί το βασικό πολιτικό δικαίωμα του λαού, την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ να διαδηλώνει!
Ό,τι κι αν κάνουν όμως δε μας φοβίζουν! Όπως στην απεργία στις 19-20 Οκτώβρη και τις τεράστιες λαϊκές διαδηλώσεις ενάντια στη δανειακή σύμβαση και το νέο μνημόνιο στις 12 του Φλεβάρη, όπως στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου σ’ όλη την Ελλάδα, όπως στη Χαλκίδα τα Φώτα και στα Γιάννενα πριν λίγες μέρες, θα συνεχίσουμε ν’ αγωνιζόμαστε. Και δηλώνουμε από τώρα ότι ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠOΜΕΝΗ ΠΑΡΕΛΑΣΗ, θα τη μετατρέψουμε και αυτή σε ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ!

Ανακοίνωση Πρωτοβάθμιων Σωματείων
Η Πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματείων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα καλεί  τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τη νεολαία, όλο το λαό της πόλης ,σε συγκέντρωση συμπαράστασης και αλληλεγγύης την Πέμπτη 1 Μαρτίου, 9.00 π.μ., στα Δικαστήρια Θεσσαλονίκης.

·        Να απαιτήσουμε την αθώωση των 6 που δικάζονται και την οριστική παύση κάθε δίωξης σε βάρος όλων όσων κατηγορούνται για τη συμμετοχή τους στην παρέλαση στις 28 του Οκτώβρη.

·        Να υπερασπιστούμε το δικαίωμα του λαού να αντιδρά στην αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική, να διαδηλώνει, να διεκδικεί.

·        Να καταγγείλουμε την ένταση του αυταρχισμού, της καταστολής και την ποινικοποίηση των λαϊκών αγώνων.

·        Να καταγγείλουμε την απαγόρευση των απεργιών, το χτύπημα  των εργατικών κινητοποιήσεων   και την ποινικοποίηση  του αγώνα των εργαζομένων που διεκδικούν το δικαίωμα στην εργασία ,σε επιχειρήσεις που κλείνουν.

·        Να δηλώσουμε πως ότι κι αν κάνουν, δε μας φοβίζουν και πως θα είμαστε στην πρώτη γραμμή των αγώνων, για τις ανάγκες και τα δικαιώματα του κόσμου της εργασίας.

σχετικό:"κυνικοί εκδοροσφαγείς" (zaphot) http://galaxyarchis.wordpress.com/2012/03/01/cynical/

πέφτουν οι μάσκες

Liberation: "Ο Έλληνας αν και χτυπημένος μέχρι θανάτου,πάντα σηκώνεται"! 

Άρθρο-ύμνος για την Ελλάδα

Όχι, αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, αν και δραματικό, δεν είναι μια καταστροφή. Είναι επίσης μια ευκαιρία. Γιατί η δύναμη του χρήματος έχει, για πρώτη φορά, υπερβεί με ένταση το ρυθμό της μέχρι τότε σταδιακής, σχολαστικής και προσεκτικά οργανωμένης καταστροφής του δημόσιου συμφέροντος και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Και σε μια χώρα τόσο διάσημη για τη φιλοσοφία της ζωής, στον αντίποδα του αγγλοσαξονικού μοντέλου, και διάσημη για την ακούραστη αντίσταση που έχει φέρει στις πολλαπλές μορφές καταπίεσης που προσπάθησαν να τη χαλιναγωγήσουν.

Ο Έλληνας δεν χορεύει και δε θα χορέψει ποτέ στο ένα πόδι, ούτε θα σκύψει δουλικά, ανεξάρτητα από τα καθεστώτα που θέλουν να του επιβάλλουν. Χορεύει με τα χέρια του, σαν να θέλει να πετάξει προς τα αστέρια. 

Γράφει στους τοίχους αυτό που θα του άρεσε να διαβάσει κάπου αλλού. 

Καίει μια τράπεζα όταν δεν του αφήνουν πλέον την πολυτέλεια να ψήσει στην παραδοσιακή του ψησταριά. 

Ο Έλληνας είναι τόσο ζωντανός, όσο η ιδεολογία της απειλής θανάσιμη. 

Και ο Έλληνας αν και χτυπημένος μέχρι θανάτου, στο τέλος πάντα σηκώνεται.

Ναι, η Ευρώπη της οικονομίας ήθελε να δημιουργήσει ένα παράδειγμα. Αλλά μες τον εκνευρισμό της να χτυπήσει τη χώρα που φαινόταν η πιο αδύναμη στη ευρωζώνη, μέσα στην υπερβολική της βία, η μάσκα της έπεσε. Είναι τώρα περισσότερο από ποτέ, η ώρα να καταδείξουμε το αληθινό της πρόσωπο:αυτό του ολοκληρωτισμού. Γιατί πρόκειται πραγματικά περί αυτού. Και υπάρχει μόνο μία απάντηση στον ολοκληρωτισμό: 

ο αγώνας, επίμονος και ανυποχώρητος, μέχρι τη μάχη, αν χρειαστεί, καθώς διακυβεύεται η ίδια η ύπαρξη. 

Έχουμε έναν κόσμο, μια ζωή, και αξίες να υπερασπιστούμε. Παντού στους δρόμους, είναι τα αδέλφια μας, οι αδελφές μας, τα παιδιά μας, οι γονείς μας, οι οποίοι έχουν πληγεί μπροστά στα μάτια μας, ακόμα και αν είναι μακριά. 

Πεινάμε, κρυώνουμε και πονάμε μαζί τους. 

Όλα τα χτυπήματα που δέχονται μας τραυματίζουν εξίσου. 

Κάθε παιδί στην Ελλάδα που λιποθυμά στο σχολείο του, μας καλεί στην αγανάκτηση και στην εξέγερση.

Για τους Έλληνες, είναι καιρός να πούνε όχι, και, για όλους εμάς, ήρθε ο καιρός να τους υποστηρίξουμε. 

Επειδή ο ελληνικός λαός σήμερα ηγείται της μάχης κατά του οικονομικού ολοκληρωτισμού, που καταστρέφει παντού τη δημόσια περιουσία, απειλεί την καθημερινή επιβίωση, διαδίδει την απόγνωση, το φόβο και την αποχαύνωση μέσα από έναν πόλεμο όλων εναντίον όλων.

Πέρα από έναν συναισθηματικό θυμό που εκτονώνεται με την καταστροφή των συμβόλων της καταπίεσης, αναπτύσσει έναν διαυγή θυμό, των αγωνιστών που αρνούνται να στερηθούν την ίδια τους τη ζωή προς όφελος της τραπεζικής μαφίας και της λογικής της, αυτής του "τρελού χρήματος". Με τις συνελεύσεις της άμεσης δημοκρατίας, το κίνημα της πολιτικής ανυπακοής, το κίνημα "Δεν πληρώνω" και τις πρώτες εμπειρίες της αυτοδιαχείρισης, μια νέα Ελλάδα αναδύεται αυτή τη στιγμή, που απορρίπτει την τυραννία της αγοράς για λογαριασμό των ανθρώπων. 

Δεν γνωρίζουμε πόσο καιρό θα πάρει για τους ανθρώπους να ελευθερωθούν από την εθελοντική δουλεία τους, αλλά είναι βέβαιο ότι, αντιμετωπίζοντας τη γελοιότητα της πελατειακής πολιτικής, των διεφθαρμένων δημοκρατιών, τον τραγελαφικό κυνισμό του κράτους των banksters (τραπεζική μαφία), θα έχουμε μόνο την επιλογή -ενάντια σε κάθε εκβιασμό- να διαχειριστούμε τις υποθέσεις μας εμείς οι ίδιοι.

Η Ελλάδα είναι το παρελθόν μας.
Είναι επίσης το μέλλον μας.
Ανακαλύψτε την ξανά μαζί της!
Το 2012 ας γίνουμε όλοι Έλληνες!

 

συμπαράσταση στον ελληνικό λαό

«Να σώσουμε τον ελληνικό λαό από τους σωτήρες του». Το κείμενο συμπαράστασης Γάλλων διανοουμένων

Η  γαλλική  “Liberation”  της Τρίτης 21 Φεβρουαρίου  δημοσίευσε ένα σημαντικό  κείμενο αντιμνημονιακής συμπαράστασης προς τον ελληνικό λαό και ενάντια στις ισοπεδωτικές  πολιτικές που με αφετηρία την Ελλάδα προβλέπεται να επεκταθούν σε όλη την Ευρώπη. Συνυπογράφεται από κορυφαίους γάλλους στοχαστές- μεταξύ των οποίων ο Μπαντιού, ο Μπαλιμπάρ, ο Νανσύ,  ο Ρανσιέρ,  η Μπάρμπαρα Κασσέν,  ο Μισέλ Σουριά, ο Ντιντί -Υμπερμάν,ο Ρογκοζίνσκι,  κ.ά.  Κινητοποιήθηκαν με πρωτοβουλία του Ελληνικού περιοδικού αληthεια που τους πρότεινε και το κείμενο για συνυπογραφή.  Το κείμενο θα δημοσιευτεί και στην “Guardian”  και στο ιταλικό “Μανιφέστο” .

Το κείμενο που υπέγραψαν οι Γάλλοι διανοούμενοι αναφέρει τα εξής:
“Τη στιγμή που ένας στους δύο Έλληνες νέους είναι άνεργος, 25.000 άστεγοι περιπλανώνται στους δρόμους της Αθήνας, το 30% του πληθυσμού βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχιας, χιλιάδες οικογένειες υποχρεούνται να βάλουν τα παιδιά τους σε ιδρύματα προκειμένου να μην πεθάνουν από την πείνα και το κρύο, νεόφτωχοι και πρόσφυγες δίνουν μάχες για τους σκουπιδοτενεκέδες στους δημόσιους χώρους, οι «σωτήρες» της Ελλάδας, υπό το πρόσχημα ότι οι Έλληνες «δεν καταβάλουν αρκετές προσπάθειες», επιβάλλουν ένα νέο σχέδιο βοήθειας που διπλασιάζει τη χορηγούμενη θανατηφόρα δόση. Ένα σχέδιο που καταργεί το εργατικό Δίκαιο  και καταδικάζει τους φτωχούς σε ακραία ένδεια, εξαφανίζοντας παράλληλα τις μεσαίες τάξεις.
 Ο στόχος δεν είναι σε καμία περίπτωση η «σωτηρία» της Ελλάδας: όλοι οι οικονομολόγοι που είναι  άξιοι του ονόματός τους συμφωνούν επ’ αυτού. Το ζητούμενο  είναι να κερδηθεί  χρόνος προκειμένου να σωθούν  οι πιστωτές ενώ παράλληλα η χώρα οδηγείται σε μια προδιαγεγραμμένη  χρεοκοπία.  Πρωτίστως, το ζητούμενο είναι να μετατραπεί η   Ελλάδα σε  εργαστήριο μιας κοινωνικής μεταλλαγής που θα γενικευθεί, σε έναν δεύτερο χρόνο, σε ολόκληρη την Ευρώπη. Το μοντέλο που δοκιμάζεται πάνω στους Έλληνες είναι εκείνο μιας κοινωνίας χωρίς δημόσιες υπηρεσίες, στο πλαίσιο της οποίας τα σχολεία, τα νοσοκομεία και τα ιατρικά κέντρα κατεδαφίζονται, η υγεία καθίσταται προνόμιο των πλουσίων, οι ευπαθείς πληθυσμοί προορίζονται για μια προγραμματισμένη εξόντωση, ενώ όσοι εξακολουθούν  να έχουν μια εργασία  καταδικάζονται σε ακραίες μορφές εργασιακής επισφάλειας και οικονομικής εξαθλίωσης.  
Προκειμένου όμως αυτή η αντεπίθεση του νεοφιλελευθερισμού να πετύχει τον στόχο της χρειάζεται να εγκαθιδρύσει ένα καθεστώς που καταργεί τα πλέον στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα. Με διαταγή των σωτήρων, βλέπουμε λοιπόν να εγκαθίστανται στην Ευρώπη κυβερνήσεις τεχνοκρατών που περιφρονούν τη λαϊκή κυριαρχία. Πρόκειται για ένα σημείο καμπής όσον αφορά στα κοινοβουλευτικά καθεστώτα στο πλαίσιο των οποίων βλέπουμε τους «αντιπροσώπους του λαού» να εξουσιοδοτούν εν λευκώ τους ειδικούς και τους τραπεζίτες, απαρνούμενοι την υποτιθέμενη εξουσία τους να αποφασίζουν. Ένα είδος κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος, το οποίο προσφεύγει, μεταξύ άλλων, και σε ένα διευρυμένο κατασταλτικό οπλοστάσιο απέναντι στις λαϊκές διαμαρτυρίες. Έτσι, από τη στιγμή που οι βουλευτές επικύρωσαν την διαμετρικά αντίθετη με την εντολή που είχαν λάβει σύμβαση που τους υπαγόρευσε η Τρόικα (Ευρωπαϊκή Ένωση, Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), μια εξουσία στερούμενη δημοκρατικής νομιμότητας υποθήκευσε το μέλλον της χώρας για τα επόμενα τριάντα ή σαράντα χρόνια.       

 Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Ένωση ετοιμάζεται να δημιουργήσει έναν δεσμευμένο τραπεζικό λογαριασμό στον οποίον θα κατατίθεται απευθείας η βοήθεια προς την Ελλάδα προκειμένου να χρησιμοποιείται αποκλειστικά προς όφελος του χρέους. Τα έσοδα της χώρας οφείλουν να αφιερώνονται κατά «απόλυτη προτεραιότητα» στην εξόφληση των πιστωτών και, εφόσον παραστεί ανάγκη, να κατατίθενται απευθείας σε αυτόν τον λογαριασμό την διαχείριση του οποίου έχει αναλάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Σύμβαση υπαγορεύει ρητά  ότι κάθε νέα υποχρέωση που θα προκύπτει στο πλαίσιό της θα διέπεται  από το αγγλικό δίκαιο, το οποίο απαιτεί υλικές εγγυήσεις, ενώ οι διενέξεις θα εκδικάζονται από τα δικαστήρια του Λουξεμβούργου, με την   Ελλάδα να έχει αποποιηθεί εκ των προτέρων κάθε δικαίωμα προσφυγής ενάντια σε όποια κατάσχεση αποφασίσουν οι πιστωτές της.
Για να ολοκληρωθεί η εικόνα, οι  ιδιωτικοποιήσεις έχουν ανατεθεί  σε ένα Ταμείο υπό τη διαχείριση της Τρόικας  στο οποίο θα κατατίθενται οι τίτλοι ιδιοκτησίας των δημοσίων αγαθών. Εν συντομία, έχουμε να κάνουμε με μια γενικευμένη λεηλασία, χαρακτηριστικό γνώρισμα του χρηματοπιστωτικού  καπιταλισμού που προσφέρει εν προκειμένω στον εαυτό του μια  θεσμική καθοσίωση. Στο βαθμό που πωλητές και αγοραστές θα κάθονται στην ίδια πλευρά του τραπεζιού, δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία ότι το  εν λόγω εγχείρημα ιδιωτικοποιήσεων  αποτελεί πραγματικό συμπόσιο για τους αγοραστές.
 Όλα τα μέτρα που έχουν ληφθεί έως τώρα είχαν ως μοναδικό  αποτέλεσμα την εμβάθυνση του ελληνικού εθνικού χρέους το οποίο, με τη βοήθεια των σωτήρων που δανείζουν με τοκογλυφικά επιτόκια, έχει κυριολεκτικά εκτοξευθεί στα ύψη προσεγγίζοντας το 170%  ενός  ακαθάριστου εθνικού προϊόντος σε ελεύθερη πτώση, ενώ το 2009 δεν αντιπροσώπευε παρά το 120%. Μπορεί κανείς να στοιχηματίσει ότι αυτός ο εσμός  σχεδίων σωτηρίας -τα οποία παρουσιάζονται κάθε φορά ως «τελικά»- δεν στόχευε παρά στο να εξασθενίσει ολοένα και περισσότερο τη θέση της Ελλάδας ούτως ώστε, στερούμενη κάθε δυνατότητας να προτείνει από μόνη της τους όρους μιας ανασυγκρότησης , να εξαναγκαστεί να εκχωρήσει τα πάντα στους πιστωτές της υπό τον εκβιασμό «καταστροφή ή λιτότητα». Η τεχνητή και καταναγκαστική επιδείνωση του προβλήματος του χρέους χρησιμοποιήθηκε σαν όπλο εφόδου  για την άλωση  μιας κοινωνίας στο σύνολό της.
 Σκόπιμα χρησιμοποιούμε εδώ όρους που ανήκουν στη στρατιωτική ορολογία: πρόκειται σαφώς για έναν πόλεμο που διεξάγεται με τα μέσα της οικονομίας, της πολιτικής και του δικαίου, έναν πόλεμο ταξικό εναντίον ολόκληρης της κοινωνίας. Και τα λάφυρα που η χρηματοπιστωτική  τάξη υπολογίζει να αποσπάσει από «τον εχθρό» είναι τα κοινωνικά κεκτημένα και τα δημοκρατικά δικαιώματα, αλλά αυτό που διακυβεύεται σε τελική ανάλυση είναι η δυνατότητα για  μια ανθρώπινη ζωή. Και η ζωή εκείνων που δεν παράγουν ή δεν καταναλώνουν αρκετά σε σύγκριση με τις στρατηγικές μεγιστοποίησης του κέρδους, δεν πρέπει να διατηρηθεί.
 Έτσι, η αδυναμία μιας χώρας πιασμένης στη μέγγενη της χωρίς  όρια κερδοσκοπίας και των καταστροφικών σχεδίων σωτηρίας, γίνεται η μυστική πόρτα από την οποία εισβάλλει βίαια ένα μοντέλο κοινωνίας σύμφωνο προς τις απαιτήσεις του νέο-φιλελεύθερου φονταμενταλισμού. Μοντέλο που προορίζεται για ολόκληρη την Ευρώπη και πέραν αυτής. Αυτό είναι το πραγματικό διακύβευμα, και γι αυτό η υπεράσπιση του ελληνικού λαού δεν είναι συρρικνώσιμη  σε μια χειρονομία  αλληλεγγύης ή  αφηρημένης ανθρωπιάς: διακυβεύεται το μέλλον της δημοκρατίας και η τύχη των ευρωπαϊκών λαών. Παντού η «επιτακτική αναγκαιότητα» μιας «οδυνηρής αλλά σωτήριας» λιτότητας θα μας παρουσιαστεί ως το μέσον για να αποφύγουμε τη μοίρα της Ελλάδας, ενώ οδηγεί κατευθείαν σε αυτήν.
Μπροστά σε αυτή την οργανωμένη επίθεση ενάντια στην κοινωνία, μπροστά στην καταστροφή και των τελευταίων νησίδων της δημοκρατίας, καλούμε τους συμπολίτες μας, τους γάλλους και ευρωπαίους φίλους μας να εκφρασθούν σθεναρά. Δεν πρέπει να αφήσουμε το μονοπώλιο του λόγου στους ειδήμονες και στους πολιτικάντηδες. Το γεγονός ότι το αίτημα κυρίως των γερμανών και των γάλλων ιθυνόντων είναι η απαγόρευση πλέον των εκλογών στην Ελλάδα μπορεί να  μάς αφήνει άραγε αδιάφορους; Ο στιγματισμός και η συστηματική δυσφήμηση ενός λαού δεν θα άξιζε άραγε μια απάντηση; Είναι δυνατόν να μην υψώσουμε την φωνή μας ενάντια στη θεσμική δολοφονία του ελληνικού λαού; Και μπορούμε άραγε να σιωπούμε μπροστά στην καταναγκαστική εγκαθίδρυση ενός συστήματος που θέτει εκτός νόμου ακόμη και την ίδια την ιδέα της κοινωνικής αλληλεγγύης;
 Βρισκόμαστε σε ένα σημείο μη επιστροφής. Είναι επείγον να δώσουμε  τη μάχη των αριθμών και τον πόλεμο των λέξεων για να αναχαιτίσουμε  την ακραίο-φιλελεύθερη ρητορική του φόβου και της παραπληροφόρησης. Είναι επείγον να αποδομήσουμε τα μαθήματα ηθικής που συσκοτίζουν  την πραγματική διαδικασία που εκτυλίσσεται μέσα στην κοινωνία. Είναι κάτι περισσότερο από επείγον να απομυθοποιήσουμε τη ρατσιστική εμμονή περί  ελληνικής «ιδιαιτερότητας»  που φιλοδοξεί να αναγάγει  τον υποτιθέμενο εθνικό χαρακτήρα ενός λαού (τεμπελιά ή κατά βούληση πονηριά) σε  πρωταρχική  αιτία μιας κρίσης η οποία στην πραγματικότητα είναι παγκόσμια. Αυτό που μετρά σήμερα δεν είναι οι ιδιαιτερότητες, πραγματικές ή φαντασιακές, αλλά τα κοινά: η τύχη ενός λαού που θα επηρεάσει και τους άλλους.
 Πολλές τεχνικές λύσεις έχουν προταθεί για να βγούμε από το δίλημμα «ή  καταστροφή της κοινωνίας ή  πτώχευση» (πράγμα που σημαίνει, το βλέπουμε σήμερα: «και καταστροφή και πτώχευση). Όλες οι λύσεις πρέπει να εξεταστούν  σαν στοιχεία στοχασμού προκειμένου να οικοδομήσουμε μιαν άλλη Ευρώπη. Αλλά κατ’ αρχάς πρέπει να καταγγείλουμε το έγκλημα, να αναδείξουμε την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο ελληνικός λαός, εξ αιτίας των «σχεδίων βοήθειας» τα οποία έχουν συλληφθεί από και για τους κερδοσκόπους και τους πιστωτές. Τη στιγμή που ένα κίνημα υποστήριξης υφαίνεται σε όλο τον κόσμο, όπου τα δίκτυα Ιντερνέτ βουίζουν από πρωτοβουλίες αλληλεγγύης, οι γάλλοι διανοούμενοι θα ήταν άραγε οι τελευταίοι που θα ύψωναν τη φωνή τους υπέρ της Ελλάδας; Χωρίς να περιμένουμε περισσότερο, ας πολλαπλασιάσουμε τα άρθρα, τις παρεμβάσεις στα μέσα, τις συζητήσεις, τις εκκλήσεις, τις διαδηλώσεις. Γιατί κάθε πρωτοβουλία είναι καλοδεχούμενη, κάθε πρωτοβουλία είναι επείγουσα. Σε ό,τι  μας αφορά, ιδού τι προτείνουμε: να προχωρήσουμε τάχιστα στη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής επιτροπής διανοουμένων και καλλιτεχνών για την αλληλεγγύη προς  τον ελληνικό λαό  που αντιστέκεται.
Αν δεν είμαστε εμείς, ποιος θα είναι;
Αν δεν είναι τώρα, πότε θα είναι;”
 Βίκη ΣΚΟΥΜΠΗ, Αρχισυντάκτρια του περιοδικού αλήthεια, Αθήνα.
Michel SURYA, Διευθυντής του περιοδικού Lignes, Παρίσι.
Δημήτρις Βεργέτης, Διευθυντής του περιοδικού αλήthεια.
Και
Daniel ALVARO
Alain BADIOU
Jean-Christophe BAILLY
Etienne BALIBAR
Fernanda BERNARDO
Barbara CASSIN
Bruno CLEMENT
Danièle COHEN-LEVINAS
Yannick COURTEL
Claire DENIS
Georges DIDI-HUBERMANN
Roberto ESPOSITO
Francesca ISIDORI
Pierre-Philippe JANDIN
Jèrôme LEBRE
Jean-Clet MARTIN
Jean-Luc NANCY
Jacques RANCIERE
Judith REVEL
Elisabeth RIGAL
Jacob ROGOZINSKI
Avital RONELL
Ugo SANTIAGO
Beppe SEBASTE
Michele SINAPI
Enzo TRAVERSO
πηγή:tvxs.gr