Είχα ακούσει με τα αυτιά μου πέρσι,πολιτικό να φαντάζεται το τέλος τους με ποιο άγριο τρόπο από αυτόν που τους περιέγραψε ο Παναγούλης στη βουλή.(σημειώνω πως τότε δεν ήταν μέλος της κυβέρνησης)
Ο συγκεκριμένος πολιτικός φανταζόταν το οικτρό τους τέλος, τότε που είχε βγει ο κόσμος στους δρόμους και στις πλατείες.
Και δεν πιστεύω να ήταν ο μόνος.Όταν ο λαός ξεχύθηκε στους δρόμους και άρχισε να οργανώνεται τρόμαξαν τα κοράκια του συστήματος.
Έβλεπαν εφιάλτες με εκτελέσεις και αποκεφαλισμούς. Πέρασε καιρός από τότε.Τα κόμματα πήραν τα πάνω τους πουλώντας ψέμα και ανεκπλήρωτες υποσχέσεις.Μεσολάβησαν βλέπεις και οι εκλογές.Ο πνιγμένος απ τα μαλλιά του πιάνετε.
Και ξαφνικά κάποιος βουλευτής τους λέει ότι θα είναι καλύτερα να βρεθούν στα ειδικά δικαστήρια παρά να καταλήξουν σαν κάποιους Αμερικάνους στη Λιβύη και τρελένονται.Τι φοβούνται λοιπόν τώρα;Σίγουρα όχι τους 10,000 που κατόρθωσαν να μαζέψουν όλα μαζί τα κόμματα της αντιπολίτευσης έξω απ τη βουλή και λίγο παρακάτω χθες,ημέρα ψήφισης του λεγόμενου προϋπολογισμού.
Το ομολόγησε ένα απ τα βασικά παπαγαλάκια: Τώρα οι αντιδράσεις είναι συντεταγμένες και όχι χαοτικές όπως παλιότερα, είπε ο Μπάμπης στο κεντρικό του δελτίο ειδήσεων.
Αλλά προβληματίζονται. Εντάξει αυτούς τους έχουμε μα που είναι οι άλλοι;Αυτούς που κοροϊδέψαμε; Αυτούς που απογοητεύσαμε;Αυτοί που δεν κατεβαίνουν με τα κόμματα και στα καλέσματα των συνδικαλιστικών παρατάξεων,αλλά βράζουν από την αδικία,τις περικοπές,τις απολύσεις;
Που είναι οι άνεργοι;Οι νεόπτωχοι;
Αυτούς που δεν ελέγχουν φοβούνται. Απομένει να το καταλάβουν κι αυτοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
να είσαι καλά..