λήθη

Πόσα χρόνια; 

Τόσα όσα οι θύμισες έχουν ξεθωριάσει επικίνδυνα.

Προσπάθησα να ακούσω τις φωνές τα γέλια τις φασαρίες τόσων παιδιών που μαζευόμαστε κάθε καλοκαίρι στο μικρό πέτρινο σπιτάκι με τις πλάκες για σκεπή και τα μεγάλα ελάτια που το περικύκλωναν. 

Το σπιτάκι μισογκρεμισμένο με τα παλιά ελάτια πεσμένα γύρω του. 

Ούτε το νερό που κελάρυζε καταλήγοντας στην στην τσιμεντένια στέρνα

Ούτε άνθρωποι, ούτε ζώα, ούτε κουδουνίσματα από κάποιο  κοπάδι έστω και από μακριά

Τίποτα.

Σαν να έσβησαν όλα.

Συνωμοσία στη λήθη.

"Γιώτη"