Κατεβαίνοντας σήμερα προς τη θάλασσα ,θυμήθηκα μια συνομιλία που είχα πριν πολλά χρόνια, όταν κλήθηκα να απαντήσω σε μια τηλεφωνική έρευνα που το ζητούμενο ήταν που έκανα διακοπές το προηγούμενο καλοκαίρι.
Ήταν φθινόπωρο όπως τώρα καλή ώρα..
Στην ερώτηση λοιπόν που; απάντησα εντελώς αυθόρμητα: -Πουθενά.(κενό..)
Ξαναρωτάει:Πέρσι; -Ούτε!(κενό...)
Πρόπερσι; -Δεν πήγα..(μεγάλο κενό..)
Όταν είχατε πάει,δεν μπορεί, κάποτε θα πήγατε..(λυπημένη φωνή...)
-Ε....νομίζω ότι κανονικές διακοπές είχα πάει την χρονιά που γινόταν οι ολυμπιακοί αγώνες στην Βαρκελώνη,θυμάμαι το χρυσό του Δήμα,κάτσε κάτω απ τη μπάρα και τέτοια,το '92,να σας πω και που;..
-Μπα αφήστε,καταλαβαίνω..
Όχι να σας πω,στην Ίο..πήρα φόρα ήθελα να συνεχίσω να περιγράψω τις διακοπές μου,που έμενα,που έκανα μπάνιο,που πίναμε...είχα πολλά να πω,αλλά η συνομιλήτρια δεν ήθελε πλέον να με ακούσει,μάλλον δεν την βοηθούσαν στην έρευνά της αυτά τα στοιχεία ή κάτι ήθελε να μου πουλήσει και κατάλαβε ότι δεν υπήρχε πιθανότητα και έτσι μου ευχήθηκε να πηγαίνω διακοπές και κλείσαμε..
Τώρα εδώ και τρία χρόνια έχω άπλετο χρόνο για διακοπές αλλά δεν με ρωτάει κανείς πια που έκανα διακοπές αν και θα τους απαντούσα αμέσως.
Διακοπές στην Αθήνα και μάλιστα έξι με επτά μήνες το χρόνο και κάθε μέρα όσο κρατάει ο καιρός κατεβαίνω στη θάλασσα, γιατί στο σπίτι καραδοκεί η κατάθλιψη.
ΥΓ1: ...αργότερα πιστεύω να υπάρχει καμιά φωτιά στο δρόμο να ζεσταινόμαστε.. (γιατί είπαμε σπίτι δεν την βγάζουμε καθαρή και ούτε έχω σκοπό να ανάβω ρεσώ κλαίγοντας την μαύρη μας τη μοίρα )
Ήταν φθινόπωρο όπως τώρα καλή ώρα..
Στην ερώτηση λοιπόν που; απάντησα εντελώς αυθόρμητα: -Πουθενά.(κενό..)
Ξαναρωτάει:Πέρσι; -Ούτε!(κενό...)
Πρόπερσι; -Δεν πήγα..(μεγάλο κενό..)
Όταν είχατε πάει,δεν μπορεί, κάποτε θα πήγατε..(λυπημένη φωνή...)
-Ε....νομίζω ότι κανονικές διακοπές είχα πάει την χρονιά που γινόταν οι ολυμπιακοί αγώνες στην Βαρκελώνη,θυμάμαι το χρυσό του Δήμα,κάτσε κάτω απ τη μπάρα και τέτοια,το '92,να σας πω και που;..
-Μπα αφήστε,καταλαβαίνω..
Όχι να σας πω,στην Ίο..πήρα φόρα ήθελα να συνεχίσω να περιγράψω τις διακοπές μου,που έμενα,που έκανα μπάνιο,που πίναμε...είχα πολλά να πω,αλλά η συνομιλήτρια δεν ήθελε πλέον να με ακούσει,μάλλον δεν την βοηθούσαν στην έρευνά της αυτά τα στοιχεία ή κάτι ήθελε να μου πουλήσει και κατάλαβε ότι δεν υπήρχε πιθανότητα και έτσι μου ευχήθηκε να πηγαίνω διακοπές και κλείσαμε..
Τώρα εδώ και τρία χρόνια έχω άπλετο χρόνο για διακοπές αλλά δεν με ρωτάει κανείς πια που έκανα διακοπές αν και θα τους απαντούσα αμέσως.
Διακοπές στην Αθήνα και μάλιστα έξι με επτά μήνες το χρόνο και κάθε μέρα όσο κρατάει ο καιρός κατεβαίνω στη θάλασσα, γιατί στο σπίτι καραδοκεί η κατάθλιψη.
ΥΓ1: ...αργότερα πιστεύω να υπάρχει καμιά φωτιά στο δρόμο να ζεσταινόμαστε.. (γιατί είπαμε σπίτι δεν την βγάζουμε καθαρή και ούτε έχω σκοπό να ανάβω ρεσώ κλαίγοντας την μαύρη μας τη μοίρα )
 |
| Δεν μας τρομάζουν τα...λίγα συννεφάκια του Οκτώβρη. |
