Βλέποντας ξανά αυτό το βιντεάκι (πριν δυο μήνες είχε κυκλοφορήσει ) με έζωσαν μαύρα φίδια.
Αν τότε είχα γελάσει, πικρά είναι η αλήθεια,τώρα θορυβήθηκα.
Γιατί κατά μία έννοια αυτή είναι η πραγματικότητα.
Ο περήφανος κατά τ' άλλα Έλληνας, αφού πρώτα έχωσε μερικά φάσκελα κι έριξε μερικές χριστοπαναγίες έσκυψε το κεφάλι και παρακολουθεί μαρμαρωμένος.
Τι περιμένει λοιπόν;Τους σωτήρες;Αυτούς δηλαδή που στον αποστειρωμένο χώρο τους, πίσω απ' το χονδρό τζάμι, παρακολουθούν την πορεία του πειραματόζωου;
Η αδιαφορία μεγάλου μέρους της κοινωνίας, σε τέτοιες μαύρες σκέψεις με οδηγεί.
Εκτός και αν περιμένουν, όπως πάντα,τους λίγους να βγάλουν τα κάστανα απ' την φωτιά.
Κι αυτό είναι χειρότερο..
