10 Ιανουαρίου 2011

Σε γνώρισα στο..Ι.Κ.Α....;

Μα πόσο ....καμένος μπορεί να είναι κάποιος για να σκεφτεί και να γράψει τέτοιους στίχους;

Η μήπως τα πράγματα ήταν αλλιώς τότε;Με ένα πέρασμα που έκανα στις αρχές της δεκαετίας του '90 για τέσσερα χρονάκια από εκεί(και άλλα τρία στο τεβε..)σας βεβαιώνω ότι την μόνη γνωριμία που έκανα ήταν με τα νεύρα μου και την υπομονή μου!

Και ήλθε ο καιρός εν έτη 2011, να ξανασυναντήσω και να δοκιμάσω αυτές τις παλιές γνωριμίες!
Αυτή τη φορά όχι με δικιά μου επιλογή.Εκεί πλέον ανήκω και τυπικά όπως και όλοι οι υπόλοιποι συνάδελφοί μου απ' το ΤΑΞΥ.Βέβαια αυτό έχει συμβεί εδώ και δύο χρόνια,αλλά εγώ έχοντας την
προηγούμενη εμπειρία δεν μπορούσα να το δεχτώ τόσο εύκολα.Δεν θεώρησα το βιβλιάριο για..δυο
χρονάκια!

Όμως όλα τα καλά έχουν ένα τέλος. Προσγειώθηκα ανώμαλα και μια ωραία πρωία βρέθηκα στην Ακαδημίας,χωρίς ουρές,χωρίς φασαρία,στο σχεδόν έρημο κτίριο του ταξυ (η μήπως παράρτημα ικα ποιο σωστά) και μου έγραψαν τρις απλές εξετασούλες για το βιβλιάριο υγείας..(αυτό είναι μια άλλη ιστορία που θα σάς διηγηθώ στο μέλλον ..)

Ήταν αρχές Νοέμβρη...

Δυο μήνες αργότερα και δεν έχω πάρει ακόμα την εξέταση αίματος,που έκανα σε άλλο ικα (Παγκράτι)
γιατί εκεί με έστειλαν (20 Δεκέμβρη).Σε 15 μέρες περάστε να πάρετε τα αποτελέσματα μου είπαν.Πέρασα.Όχι.Μπορεί λόγο εορτών και αργιών.Την εξέταση αυτή την στέλνουμε αλλού,δεν μπορούμε να την κάνουμε εμείς.Μπορεί και να την έστειλαν στον Ν.Κόσμο,γίνονται αυτά..
Τι να κάνω;Να ξαναπεράσω;Ξέρετε δεν μένω εδώ κοντά..
Ξαναπέρασε....

Θα ξαναπάω...και θα σας ενημερώσω..Είπαμε δοκιμάζω την υπομονή μου..